Belləmək feli, əsasən Azərbaycanın kənd təsərrüfatı ilə məşğul olan bölgələrində geniş yayılmış bir kənd təsərrüfatı terminidir. Lüğətlərdə sadəcə "bel ilə qazmaq (torpağı)" kimi izah olunsa da, mənası bundan daha çox təfərrüata malikdir. Belləmək, torpağı əl alətləri ilə, xüsusilə də bel kürəyi və ya oxşar bir vasitə ilə, dərin deyil, səthi şəkildə qazmaq, yumşaltmaq və ya qopararaq əkinə hazırlamaq deməkdir.
Bu proses, ağır texnikanın istifadəsinə imkan olmayan, dağlıq və ya əlçatmaz ərazilərdə, kiçik sahələrdə tətbiq edilir. Belləmək, sadəcə torpağı qazmaqdan ibarət deyil; o, torpağın havalanmasını, alaq otlarından təmizlənməsini və nəm udma qabiliyyətinin artırılmasını da əhatə edir. Beləcə, əkiləcək toxumlar üçün daha əlverişli bir mühit yaradılır.
Payızda bağı belləməyin xeyirli olması, torpağın qış boyu hava və nəmlə daha yaxşı təmasda olmasına, alaq otlarının məhv edilməsinə və yazda əkin üçün daha yaxşı hazırlanmasına gətirib çıxarır. Bu, əsrlər boyu kəndlilər tərəfindən təcrübə yolu ilə əldə edilmiş bir biliklərə əsaslanır və torpağın məhsuldarlığının artırılmasında mühüm rol oynayır. Beləliklə, "belləmək" sadə bir hərəkətdən daha çox, kənd təsərrüfatı mədəniyyətinin, əl əməyinin və təbiətlə ahəngdar yaşamağın bir əlamətidir.
Müasir dövrdə, mexanikləşdirilmiş kənd təsərrüfatı alətlərinin yayılması ilə, belləmə üsulu az da olsa köhnəlir. Ancaq, ekoloji kənd təsərrüfatı və kiçik bağçılıq təsərrüfatlarında hələ də öz əhəmiyyətini qoruyub saxlayır. Belə ki, ətraf mühitin qorunması və torpağın təbii strukturunun pozulmaması üçün belləmə üsuluna üstünlük verilir.