Bədəvilik sözü, Azərbaycan dilinin izahlı lüğətlərində əsasən "köçərilik" kimi izah olunsa da, bu izah tam mənzərəni əks etdirmir. Çünki "köçərilik" daha geniş bir anlayışdır və müxtəlif səbəblərdən (iqtisadi, siyasi və s.) köçən bütün qrupları əhatə edir. Bədəvilik isə daha spesifik bir məna daşıyır və əsasən çöl və səhra ərazilərində, maldarlıqla məşğul olan, müəyyən yaşayış məntəqəsinə bağlı olmayan, köçəri həyat tərzi sürən tayfaların həyat tərzini ifadə edir.
Bədəvi həyat tərzi, əsrlər boyu çöllərin və səhraların sərt iqliminə uyğunlaşma nəticəsində formalaşmışdır. Bu həyat tərzi, çadırda yaşamaq, dəvə və ya digər heyvanlar vasitəsilə köç etmək, heyvandarlıqla (əsasən dəvə, qoyun və keçilər) məşğul olmaq, məhdud əkinçilik, və sərt təbiət şəraitinə uyğunlaşmış həyat fəlsəfəsi ilə səciyyələnir. Bədəvilərin sosial quruluşu, adət-ənənələri, dini inancları da bu həyat tərzinə uyğun şəkildə formalaşmışdır.
Bədəvilik, sadəcə bir köçəri həyat tərzi deyil, eyni zamanda müəyyən bir mədəniyyət, sosial təşkilatlanma və dünyagörüşünü əks etdirir. Onların həyatında təbiətlə harmoniya, qohumluq əlaqələrinin gücü, qonaqpərvərlik və bir-birinə dəstək olmaq mühüm yer tutur. Müasir dövrdə bədəvi həyat tərzi sürətlə dəyişir, köçəri həyatdan məskunlaşmış həyata keçid müşahidə olunur, lakin bədəvi mədəniyyətinin bəzi elementləri bu gün də qorunub saxlanılır və müəyyən dərəcədə davam etdirilir.
Beləliklə, bədəvilik, sadəcə "köçərilik" sözü ilə ifadə oluna bilməyən, özünəməxsus xüsusiyyətləri olan, zəngin mədəni və sosial bir fenomendir. Bu həyat tərzi min illər ərzində çöl və səhra ərazilərində yaşayan insanların təcrübəsinin, uyğunlaşmasının və davamlılığının canlı təcəssümüdür.