Bədxahlıq sözü, Azərbaycan dilinin zəngin leksikasında başqasına qarşı gizli və ya aşkar şəkildə bəslənən mənfi hissləri, istər pis niyyəti, istərsə də ona zərər vermək istəyini ifadə edən bir termindir. Sadəcə "başqasının pisliyini istəmək" kimi dar mənada izah etmək onun əhatə dairəsini tam əks etdirmir.
Bədxahlıq, qarşı tərəfə qarşı qərəzkarlıq, kin, düşmənçilik, həsəd, paxıllıq kimi mənfi duyğuların bir kompleksidir. Bu duyğuların ifadəsi sözlə, əməllə və ya hər iki yolla ola bilər. Bədxahlıq, yalnız bir anlıq bir duyğu deyil, bəzən uzun müddət davam edən, hətta həyat boyu insanı ələ keçirən bir xüsusiyyət kimi də özünü göstərə bilir. Bədxahlıq insanın həyatına, ətrafındakılara və cəmiyyətə mənfi təsir göstərən mənfi bir emosional və davranış halıdır.
Bədxahlığın səbəbləri çox müxtəlif ola bilər: rəqabət, qısqanclıq, ədalətsizliyə qarşı etiraz, özünə inamın olmaması, keçmişdə yaşanmış mənfi təcrübələr və s. Hətta görünən səbəbi olmasa belə, bədxahlığın kökü insanın daxili dünyasında, psixoloji problemlərində axtarılmalıdır. Bədxahlığın əksinə olan xeyirxahlıq isə, insanın ətrafındakılara qarşı səmimi və qayğıkeş münasibətini, onların rifahını düşünməsini və onlara kömək etmək istəyini bildirir.
Bədxahlıq, cəmiyyətin sağlam inkişafına mane olan ciddi bir problemdir. Çünki o, insanlar arasında etibarsızlıq, münaqişə və ziddiyyətlər yaradır. Bədxahlığın qarşısının alınması üçün insanlarda xeyirxahlıq, empatiya və tolerantlıq hisslərinin inkişaf etdirilməsi vacibdir. Bu, təhsil, tərbiyə və ictimai işlər vasitəsilə mümkün ola bilər. Bədxahlıq, həm fərdi, həm də ictimai səviyyədə həll edilməli olan mürəkkəb bir sosial problemdir.