Bəhr (fars mənşəli) sözü Azərbaycan dilində əsasən iki əsas mənada işlənir. Birinci və daha geniş mənası "dəniz, okean"dır. Bu mənada bəhr geniş, sonsuz su kütləsini, dərinliyi bilinməyən suları təmsil edir. Poetik ədəbiyyatda dənizlə bağlı duyğuları, məsələn, sükunətini, qüdrətini, sonsuzluğunu ifadə etmək üçün istifadə olunur. Misal olaraq, "bəhrin dalğaları", "bəhrin səsi" kimi ifadələr göstərilə bilər. Bu mənada "bəhr" sözü təbiətin qüdrətini və gözəlliyini əks etdirən simvolik bir obraz kimi də çıxış edir.
İkinci mənası isə daha məcazi olub, "məhsul, nəticə, bəhrə" kimi başa düşülür. Bu mənada bəhr, hər hansı bir əməyin, səyin, fəaliyyətin nəticəsini, əldə edilən məhsulu bildirir. M.Ə. Sabirin misalında olduğu kimi, övladın fikrinin, əməyinin, düşüncəsinin nəticəsi, bəhrəsi ifadə olunur. Bu mənada "bəhr" sözü daha çox müsbət mənada, uğurlu bir nəticəni, məhsulu ifadə edir. "Əməyinin bəhrini yığdı", "illər boyu çalışmasının bəhrəsini gördü" kimi ifadələr bu mənanı daha aydın göstərir. Əslində, bu məcazi məna, dənizdən alınan məhsulu (balıq, dəniz məhsulları) düşünərək əmələ gəlmiş ola bilər.
Beləliklə, "bəhr" sözü həm konkret, həm də məcazi mənada işlənərək dəniz, okean kimi təbiət hadisəsini və ya zəhmətin, əməyin nəticəsini, məhsulunu ifadə edir. Sözün istifadə sahəsi poetik ədəbiyyatdan gündəlik danışığa qədər genişdir.