Bəhrəsizlik sözü, Azərbaycan dilinin izahlı lüğətlərində çox zaman "bəhərsizlik"ə istinad edilir. Bu, sözlərin mənşə və quruluş baxımından yaxınlığını göstərir, lakin hər iki sözün özünəməxsus nüansları vardır. Əslində, hər iki termin də məhsuldarlığın, verimliyin olmamasını, qıtlığı, əskikliyi ifadə edir. Ancaq "bəhrəsizlik" daha çox təbiət hadisələri ilə əlaqələndirilir – məsələn, torpağın, bağın, meşənin bəhrəsiz olması, yəni məhsul verməməsi. Bu, yalnız kəmiyyət baxımından deyil, keyfiyyət baxımından da qıtlığı əks etdirə bilər: məhsul keyfiyyətcə aşağı, zəif və ya istifadəyə yararsız ola bilər.
Bəhrəsizliyin səbəbləri müxtəlifdir: quraqlıq, torpağın tükənməsi, xəstəliklər, zərərvericilər, düzgün qulluq edilməməsi və s. İnsan həyatında da bəhrəsizlik anlayışı tətbiq oluna bilər. Məsələn, bəhrəsiz bir il, uğursuz bir layihə, məhsuldar olmayan əmək fəaliyyəti bəhrəsizliyin insan həyatındakı təzahürlərinə misal ola bilər. Bu mənada, "bəhrəsizlik" daha geniş məna daşıyaraq, səylərin nəticəsiz qalmasını, gözlənilən məhsulun əldə olunmamasını ifadə edir.
Bəhrəsizliyin əksini ifadə edən söz "bəhrəlilik"dir. Bəhrəlilik isə bolluq, məhsuldarlıq, verimlilik deməkdir. "Bəhrəsizlik" və "bəhrəlilik" anlayışları bir-birini tamamlayaraq, həm təbiət, həm də insan həyatında əldə olunan nəticələrin müsbət və mənfi tərəflərini aydın şəkildə göstərir. Beləliklə, sadəcə bir sinonim kimi deyil, özünəməxsus semantik yükü ilə "bəhrəsizlik" sözü dilimizin zəngin leksikasının tərkib hissəsi kimi qalır.