Bəraət (ərəbcədən: براءة - barā’ah) hüquqi termin olaraq, bir şəxsin günahsızlığının və ya təqsirsizliyinin sübut olunması, məhkəmə tərəfindən qəbul edilməsidir. Yəni, bir insanın hər hansı bir cinayət və ya qanun pozuntusunda günahkar olmadığının rəsmi olaraq təsdiq edilməsi deməkdir. Bu, yalnız məhkəmə prosesindən sonra verilən bir qərardır və şəxsin həqiqətən də günahsız olduğunu göstərir.
Bəraət, sadəcə olaraq "təmizə çıxma" mənasından daha geniş bir mənaya malikdir. Çünki o, yalnız şəxsin özünü təmizləməsi ilə deyil, həm də məhkəmənin bu təmizliyi rəsmən qəbul etməsi ilə əlaqədardır. Məhkəmənin apardığı araşdırmalar, toplanan dəlillər nəticəsində şəxsin günahsızlığı təsdiqlənərək bəraət qərarı verilir. Bu qərar, həm də ədalətin təmin olunması baxımından çox əhəmiyyətlidir.
Tarix boyu bəraət qərarı ədalət sisteminin ən vacib elementlərindən biri olub. Ədalətli bir məhkəmə prosesinin nəticəsi olaraq verilən bəraət qərarı, həm təqsirləndirilən şəxs, həm də cəmiyyət üçün böyük əhəmiyyət kəsb edir. Çünki bu, həm şəxsin adının təmizlənməsini, həm də hüquq sisteminin ədalətli işləməsini təsdiq edir. Bəraət qazanmaq, bir insanın həyatında çox mühüm hadisədir, çünki ona həm mənəvi, həm də hüquqi rahatlıq gətirir.
Maraqlı bir məqam odur ki, bəraət qazanmış şəxs həmin hadisə ilə əlaqədar olaraq yenidən məhkəməyə verilməz. "Ne bis in idem" prinsipi (iki dəfə eyni işə görə məhkəməyə verilməmə) bu hüquqi qorunmanı təmin edir. Beləliklə, bəraət, yalnız bir şəxsin günahsızlığının təsdiqi deyil, həm də onun gələcək hüquqi təhlükəsizliyinin qarantıdır.