Bəsit (ər. بسيط - basīt) sifəti, əsasən kimyəvi və riyazi kontekstlərdə istifadə olunan bir termindir. Ən geniş mənası ilə "tərkibi bir ünsürdən ibarət olan" və ya "mürəkkəb olmayan, sadə" deməkdir. Yəni, bəsit bir şeyin tərkibində bir neçə əsas elementin qarışığı deyil, yalnız bir əsas element və ya bir əsas komponent mövcuddur. Mürəkkəb sözünün əksidir.
Kimyada, bəsit maddə anlayışı altında tərkibi yalnız bir növ atomlardan ibarət olan maddələr başa düşülür. Məsələn, oksigen (O₂), azot (N₂), dəmir (Fe) bəsit maddələrdir. Bunların hər biri yalnız bir kimyəvi elementdən təşkil olunmuşdur. Əksinə, su (H₂O) və ya duz (NaCl) kimi maddələr bir neçə elementin birləşməsindən əmələ gəldiyindən mürəkkəb maddələrdir.
Riyaziyyatda isə "bəsit" termini daha geniş mənada istifadə oluna bilər. Məsələn, bəsit tənlik, bəsit həndəsi fiqur kimi ifadələr qarşılaşdırıla bilər. Bu kontekstdə "bəsit" çox vaxt həll etmək və ya anlamaq üçün çox çətinlik tələb etməyən, sadə quruluşa sahib olan obyekt və ya proses deməkdir.
Gündəlik həyatda da "bəsit" sözü tez-tez istifadə olunur və daha geniş məna kəsb edir. Bu zaman "sadə", "açıq-aşkar", "dəqiq", "sözdə çətinlik olmayan" kimi mənaları ifadə edə bilər. Məsələn, "bəsit bir sual", "bəsit bir həll" və ya "bəsit bir həyat" kimi ifadələr bu mənanı əks etdirir. Lakin bu kontekstdə "bəsit" hər zaman "yaxşı" və ya "istənilən" demək deyil, bəzən sadəliyin arxasında dərinlik və ya mürəkkəblik gizlənə bilər.