Bəst (fars. بست) termini Azərbaycan dilində, əsasən İran kontekstində, siyasi və ya dini təzyiqlərlə üzləşən və öz ölkələrində təhlükəsizlik səbəbindən sığınacaq axtaran şəxslər üçün istifadə olunur. Lüğətlərdə sadəcə “sığınacaq axtaran şəxs” kimi tərif olunsa da, bu ifadənin arxasında daha mürəkkəb bir sosial və siyasi gerçəklik yatır.
Tarixən, İranda hökumətin və ya dini rəhbərliyin təqibindən qaçanlar, xarici ölkələrin səfirliklərinə və ya dini mərkəzlərinə sığınaraq, bir növ “bəst” vəziyyətinə düşürdülər. Bu, müvəqqəti bir sığınacaq olsa da, həyatlarının qeyri-müəyyən bir mərhələsini təmsil edirdi. Bəst olmaq, insanın öz vətənindən məhrum edilməsi, ailəsindən və dostlarından ayrılması, gələcəyinə dair qeyri-müəyyənlik və davamlı qorxu hissi demək idi.
“Bəst” sözü, sadəcə fiziki bir yerə sığınmaqdan daha çox, bir insanın sosial və siyasi vəziyyətini, öz ölkəsindəki həyatından məhrum edilməsini və yeni bir həyat qurmağa çalışmaq üçün verdiyi mübarizəni ifadə edir. Bu termin, İranın siyasi və sosial tarixini, təzyiqlərlə üzləşən insanların yaşadığı çətinlikləri və sığınacaq axtarmaq məcburiyyətində qaldıqları həqiqətləri əks etdirir.
Beləliklə, "bəst" sadəcə bir söz deyil, İran tarixinin, siyasi mübarizələrin və insan taleyinin bir hissəsidir. Bu söz, həm də mühacirətin və sığınacaq axtaran insanların yaşadığı çətinlikləri anlamaq üçün bir açardır.