Bəstəri (fars mənşəli) sifəti, əsasən xəstəlik kontekstində işlənir və "yorğan-döşəyə düşmüş", "xəstəlik səbəbindən çarpayıda yatmağa məcbur olmuş" mənasını verir. Bu söz sadəcə xəstəliyin varlığını deyil, onun insanı çarpayaya məhbus etdiyini, yataq xəstəsi olduğunu ifadə edir. Yəni, bəstəri olan insan aktiv həyat tərzinə malik deyil, yataq rejiminə əməl etməyə məcburdur.
Sözün kökü olan farsca ifadənin dəqiq mənasını araşdırmaqla daha zəngin bir izah vermək mümkündür. Fars dilindəki əsas məna, yalnız xəstəliyin özü deyil, xəstəliyin səbəb olduğu qüvvətsizlik, hərəkətsizliyə vurğu edir. Beləliklə, "bəstəri" sadəcə bir diaqnozdan daha çox, xəstənin fiziki vəziyyətinin ağır olduğunu, hərəkət qabiliyyətinin məhdudlaşdığını bildirir.
Ədəbiyyatda "bəstəri" sözünün işlənməsi, həm xəstəliyin ağır olduğunu vurğulamaq, həm də xəstənin acizliyini, köməksizliyini oxucuya daha təsirli şəkildə çatdırmaq üçün istifadə olunur. Əsərlərdə bu sözün işlədilməsi həmin anın dramatizm və əhval-ruhiyyəsinə kömək edir. Misal olaraq, verilən sitatda olduğu kimi, "Gövhərtac da o gündən bəstəri naxoşdur" cümləsi, Gövhərtacın xəstəliyinin ciddiliyini və onun həyat tərzini tamamilə dəyişdirdiyini oxucuya aydın şəkildə çatdırır.
Qısacası, "bəstəri" sadə bir xəstəlik ifadəsindən daha çox, xəstəliyin səbəb olduğu məhdudiyyəti, acizliyi və çarpayaya məhkumluğu ifadə edən, emosional yükü olan bir sözdür. Ədəbi dilin zənginliyini nümayiş etdirən bu cür ifadələr yazıya dərinlik və təsir gücü qatır.