Bəzzaz sözü ərəb mənşəli olub (بزاز), köhnə Azərbaycan dilində parça və arşınla satılan mallarla ticarət edən tacirə deyilirdi. Yəni, bəzzaz sadəcə parça satan deyil, həm də ölçüsü ilə satılan malların (arşınla ölçülən paltar parçaları, xalçalar və s.) ticarəti ilə məşğul olan bir şəxs idi.
Bu peşənin özünəməxsus ənənələri, ustalığı və ticarət üsulları vardı. Bəzzazlar, parçaların keyfiyyətini, növünü və qiymətini yaxşı bilməli, müştərilərlə danışıq bacarığına malik olmalı idilər. Onların dükanları, həm də əl işi malların nümayiş olunduğu şəhərin əsas ticarət məkanlarından biri idi. Müştərilər orada parça seçməklə yanaşı, həm də cəmiyyətin sosial həyatında vacib rol oynayan bir yerə baş çəkirdilər.
“Bəzzaz malı” ifadəsi parçanı, xüsusilə arşınla satılan parçaları ifadə edirdi. “Bəzzaz dükanı” isə parça və digər arşınla ölçülən malların satıldığı dükanı bildirirdi. Beləliklə, “bəzzaz” termini sadəcə bir peşə adı deyil, həm də tarixi-mədəni kontekstdə əhəmiyyətli olan bir sosial və iqtisadi kateqoriyanı təmsil edirdi. XIX əsrin sonu – XX əsrin əvvəllərində qədim ticarət ənənələrinə malik olan Azərbaycan şəhərlərində bəzzazların əhəmiyyəti olduqca yüksək idi.
İki il bundan əvvəl bəzzaz Hacı Əlinin dükanında baş verən hadisələr barədə danışmaq daha çox o dövrün həyat tərzinə, ticarət ənənələrinə və bəzzazların sosial roluna işıq salır. Bəzzazlar sadəcə alıcı və satıcı deyildilər; onlar həm də şəhərin iqtisadi həyatının əsas sütunlarından biri idilər.