Bıqdırıcı sifəti, əsasən, bir şeyin və ya hadisənin insanı bezdirən, usandıran, cansıxıcı və təngə gətirən xüsusiyyətini ifadə edir. Bu, sadəcə olaraq "xoşagəlməz" olmaqdan daha dərin bir məna daşıyır; bıqdırıcı olan şey, təkrarlanması və ya davamlılığı ilə insanın dözümünü sınayır, ruh halını pozur və hətta əsəblərini korlayır. Mənfi emosiyaların, darıxdırıcı və monotonluğun ifadəsidir.
Məsələn, "bıqdırıcı bir məşğuliyyət" ifadəsi, insanın maraqlanmadığı, monoton və təkrarlanan bir işə işarə edir. Bu iş, sadəcə olaraq çətin deyil, həm də ruh düşkünlüyünə, əsəbiliyə və bezmişlik hissini yaradır. "Bıqdırıcı hava" ifadəsi isə uzun müddət davam edən yağış, qar və ya dumanlı havanı, ümumiyyətlə, xoşagəlməz və əhvali-ruhiyyəni aşağı salan bir atmosferi təsvir edir.
Sözün etimologiyasına nəzər salsaq, "bıq" kökündən törədiyini görərik. Bu kök, əsasən, "qıcıqlanma", "bezginlik", "narahatlıq" kimi mənaları özündə birləşdirir. "Bıqdırıcı" isə bu mənanı gücləndirərək, insanı bezdirən və mənfi təsir göstərən amilləri vurğulayır. Beləliklə, "bıqdırıcı" sadəcə bir sifət deyil, həm də psixoloji bir təsiri olan, insanın hisslərinə təsir edən bir söz kimi qəbul edilməlidir.
Verilən nümunədə, "qışın bıqdırıcı..." ifadəsi, qışın uzun və cansıxıcı günlərini, təbiətin cansız və hərəkətsizliyini, günəşin olmamasını ifadə edir. Bu ifadədə, "bıqdırıcı" sifəti, qışın həyatverici günəşin gəlməsinə qədər davam edən mənfi təsirini gücləndirir və oxucuya bu uzun və xoşagəlməz dövrü daha yaxşı təsəvvür etməyə imkan verir.