Biabırçı sifəti, əsasən mənfi kontekstdə istifadə olunan və bir hərəkətin, hadisənin və ya vəziyyətin rüsvayedici, qınağa layiq, ictimai rəyin qəbul etmədiyi qədər utancverici olduğunu bildirən bir sözdür. Sadəcə "utanılacaq" olmaqdan daha geniş bir məna kəsb edir. Həm də bu hərəkətin, hadisənin, vəziyyətin fərdi və ya ictimai şöhrətə, nüfusa və ya hörmətə ciddi ziyan vura biləcəyini nəzərdə tutur.
Biabırçı bir hərəkət, fərdin özünə və ya başqalarına ciddi ziyan vura bilər; şəxsi münasibətlərə, iş həyatına və ya ictimai mövqeyə mənfi təsir göstərə bilər. Bu, sadəcə kiçik bir səhv deyil, əxlaqi, etik və ya qanuni normaları ciddi şəkildə pozmuş bir əməldir. Məsələn, açıq şəkildə yalan danışmaq, intihar həddinə çatdıran təzyiq göstərmək, və ya açıq şəkildə qanunsuz əməllər törətmək biabırçı hərəkətlərə misal ola bilər.
Lügətdəki "rüsvayedici, eyib gətirən, adbatıran" ifadələri biabırçı sözünün mənasını daha da dəqiqləşdirir. "Rüsvayedici" sözü ictimai nüfuzun itirilməsini, "eyib gətirən" sözü isə həmin hərəkətin pis bir ad, pis bir adət və ya mənfi bir obraz yaratdığını, "adbatıran" isə fərdin ictimai mövqeyinə və şərəfinə ziyan vurduğunu ifadə edir. Misal olaraq, "evdə qulaqtutan, biabırçı bir marçıltı qopdu" cümləsində "biabırçı" sözü, hadisənin səs-küylü, ictimai qınağa səbəb olan və ev sakinlərinin adına ləkə gətirən olduğunu vurğulayır. Bu, sadəcə səs-küy deyil, eyni zamanda qonşulara, ailənin nüfuzuna mənfi təsir göstərən, utandırıcı bir vəziyyətdir.
Beləliklə, "biabırçı" sözü, yalnız utanılacaq bir şeydən daha çox, ciddi nəticələrə gətirə bilən, etik və ya qanuni normaları pozmuş, ictimai qınağa layiq olan hərəkətləri, vəziyyətləri və ya hadisələri təsvir edir.