Biçənək sözü Azərbaycan dilinin zəngin leksikasında geniş yayılmış bir termin olub, əsasən biçilmək üçün ayrılmış ərazini, yəni otlaq və ya çəmənliyi ifadə edir. Sadəcə "biçiləcək yer" deyə tərif etmək isə onun bütün mənasını əhatə etmir. Çünki biçənək, sadəcə bir yer deyil, həm də həyatın, təbiətin bir parçasıdır. Bu, yazda yaşıl örtüyə bürünən, yayda rəngarəng çiçəklərlə bəzənən, payızda isə qızılı rənglərə boyanan bir məkandır.
Biçənəyin mənası, onun yerləşdiyi coğrafi mövqedən də asılıdır. Düzənliklərdə geniş sahələri əhatə edə bilən biçənəklər, dağlıq ərazilərdə isə daha kiçik, lakin əlçatmaz, bəzən sirli guşələrdə yerləşə bilər. Bu, həmçinin əkinçilik ənənələri, maldarlıq və kənd həyatı ilə bağlı çoxsaylı xatirələri özündə cəmləşdirən bir məkandır. Nəsillər boyu bu yerlərdə insanlar ot biçib, heyvanlarını otarıb, təbiətin bəxş etdiklərindən faydalanıblar.
Nəbi biçənəyin içində oturub atını otarması, "Qaçaq Nəbi" əsərindəki kimi, yalnız bir mənzərə deyil, həm də həyatın, azadlığın, təbiətlə vəhdətin simvoludur. Biçənək, əsərin atmosferinə, qəhrəmanın ruhi halına özünəməxsus bir çalar verir. Taxıl zəmiləri arasındakı biçənəklər isə kənd təsərrüfatının, bol məhsulun və torpağın bərəkətinin təcəssümüdür.
Beləliklə, biçənək, sadəcə bir botaniki termin deyil, mədəniyyətimizin, tariximizin, ədəbiyyatımızın bir parçasıdır. O, özündə həm təbiətin gözəlliyini, həm də insan həyatının sirlərini, ənənələrini əks etdirir. Ona görə də biçənəyin mənası yalnız bir sözlə deyil, bir neçə səhifə ilə izah edilə bilər.