Biganəlik: Yadlıq, yabançılıq, laqeydlik, məhəl qoymamaq, qayğısızlıq kimi mənaları ehtiva edən bir anlayışdır. Sadəcə "yaddır", "tanımıram" mənasından daha geniş bir spektr əhatə edir. Biganəlik, bir insanın və ya qrupun başqasının vəziyyətinə, ehtiyaclarına və ya duyğularına qarşı göstərdiyi laqeydliyi, həssaslığının olmamasını bildirir. Bu laqeydlik passiv bir vəziyyət ola bilər – sadəcə məsələyə biganə qalmaq; ya da aktiv bir vəziyyət – bilə-bilə başqasının acılarına məhəl qoymamaq, kömək etməmək.
Füzuli şeirindən götürülmüş misal ("Şahım, nəzər et məni-gədayə; Biganəlik etmə aşinayə!") biganəliyin necə dərin bir təsiri olduğunu göstərir. Şair, şahdan özünə biganə qalmamasını, yəni ona diqqət yetirməsini, kömək etməsini xahiş edir. Bu misal, biganəliyin fərdlər arasındakı münasibətləri necə zədələyə biləcəyini aydın şəkildə nümayiş etdirir. Burada biganəlik, sadəcə tanışlıq olmaması deyil, həm də kömək etməmək, məsuliyyətsizlik deməkdir.
Mətndə qeyd edildiyi kimi, xalqla dövlət arasında ədavətin və biganəliyin əsas səbəblərindən biri də ruhanilərin rolu ola bilər. Bu, biganəliyin sosial və siyasi nəticələrinin nə qədər geniş ola biləcəyini göstərir. Biganəlik, yalnız fərdi münasibətləri deyil, həm də cəmiyyətin ümumi rifahını, sosial ədaləti və siyasi sabitliyi təhdid edə bilər. Belə ki, əgər hökumət öz xalqına biganə qalırsa, xalq da öz hökumətinə qarşı biganə ola bilər və bu, ictimai qarşıdurmalara və nəticədə sosial böhranlara səbəb ola bilər.
Yekun olaraq, biganəlik sadəcə bir söz deyil, fərdi və sosial həyatımızda əhəmiyyətli rola malik kompleks bir anlayışdır. Bu, laqeydlikdən, məsuliyyətsizlikdən, hətta acıqdan qaynaqlana bilər və fərdlər, qruplar və dövlətlər arasındakı münasibətlərə ciddi təsir göstərir.