Bildirmə sözü "bildirmək" fellərindən törəmiş bir isimdir. Əsas mənası, bir şeyin, bir halın, bir fikrin, bir duyğunun başqasına çatdırılması, məlum edilməsi, xəbər verilməsidir. Sadəcə bir məlumatın ötürülməsini deyil, həm də bu məlumatın qarşı tərəf tərəfindən qəbul edilməsini və anlaşımasını nəzərdə tutur.
Bildirmənin müxtəlif formaları vardır. Bu, sadə bir cümlə ilə edilə bilər, məsələn, “Yağış yağacaq” bildirməsi. Eyni zamanda, mürəkkəb bir sistemin işlədilməsini, geniş bir məlumat axınının idarə olunmasını və ya incə bir duyğunun ifadə edilməsini də əhatə edə bilər. Məsələn, bir rəssamın əsəri ilə duyğularını bildirməsi, bir yazıçının əsəri ilə ideyalarını bildirməsi və ya bir alimin elmi məqaləsi ilə kəşflərini bildirməsi bildirmənin daha mürəkkəb formalarıdır.
Bildirmənin effektivliyi bir çox amildən asılıdır. Bunlara bildirmə üsulunun seçimi (şifahi, yazılı, vizual), auditoriyanın xüsusiyyətləri, bildirmənin məzmunu və konteksti daxildir. Məsələn, elmi bir məlumatın bildirilməsi, şəxsi bir duyğunun bildirilməsindən tamamilə fərqli üsullar tələb edir. Effektiv bir bildirmə, məlumatın dəqiq, aydın və başa düşülən şəkildə ötürülməsini təmin edir.
Maraqlı bir cəhət də odur ki, bildirmə həm fəal, həm də passiv ola bilər. Fəal bildirmə, məlumatı məqsədli şəkildə ötürən şəxsi əhatə edir. Passiv bildirmə isə, məlumatın qeyri-məqsədli və ya dolayı yolla ötürülməsini əhatə edir – məsələn, bir hadisənin izləri vasitəsilə bir şeyin bildirilməsi. Bu, detektiv hekayələrində və kriminalistika sahəsində əhəmiyyətli rol oynayır.
Beləliklə, “bildirmə” sadə bir söz olmasına baxmayaraq, bir çox mədəni, sosial və texnoloji aspektləri əhatə edən geniş və çoxşaxəli bir anlayışdır. Onun dərk edilməsi, effektiv ünsiyyət qurmaq və məlumatı dəqiq şəkildə ötürmək üçün vacibdir.