Bitmiş (f. sif.): Bu söz, bir işin, hadisənin və ya prosesin sonuna çatdığını, tamamlandığını, qurtardığını bildirən bir sifətdir. "Tamamlanmış", "başaba çatmış", "qurtarmış" kimi sinonimlərlə əvəz oluna bilər. Bitmiş əşya, bitmiş iş, bitmiş layihə kimi ifadələrdə istifadə olunaraq bir şeyin son mərhələsinə çatdığını vurğulayır. Bu, həm müsbət, həm də mənfi bir məna daşıya bilər: müsbət mənada bir işin uğurla başa çatması, mənfi mənada isə bir şeyin sona çatması və artıq heç bir dəyişikliyə məruz qalmaması kimi.
Sözün mənasını daha da dərinləşdirən bir nüansı da, "bitmiş"in həm konkret, həm də mücərrəd mənalarda istifadə oluna bilməsidir. Məsələn, "bitmiş bir kitab" deyəndə konkret bir əşyanı nəzərdə tuturuq, halbuki "bitmiş bir sevgi" deyəndə mücərrəd bir hissi ifadə edirik. Bu, sözün işlənmə sahəsinin genişliyini və əhatə dairəsinin geniş olduğunu göstərir.
Atalar sözündəki "Bitmiş işdən gül iysi gələr" ifadəsi, bitmiş işlərin verdiyi rahatlığı, qazandırdığı məmnuniyyəti və qüruru əks etdirir. Başqa sözlə, əziyyətlə əldə edilmiş nəticənin zövqünü, hətta keçmişdə qalan çətinliklərin belə xoş bir xatirəyə çevrilməsini ifadə edir. Bu atalar sözü, sözün emosional yükünü və mədəni kontekstini daha yaxşı anlamağımıza kömək edir.
İlyasovun Kazım kişinin mətləbini "bitmiş hesab etməsi" nümunəsində isə söz, müəyyən bir fikrin, fikrin və ya mühakimənin sonuna çatdığını, artıq daha dərinə getməyin lazım olmadığını bildirir. Burada "bitmiş" sözü, yekunlaşdırma, başaçatdırma, qərarvermə kimi proseslərlə bağlı olaraq istifadə olunur.