Böyürmə: "Böyürmək" felləsindən törəmiş isimdir. Heyvanların xarakterik səslərinə verilən ümumi ad olaraq istifadə olunur. Bu səslər heyvanın növündən asılı olaraq fərqli xüsusiyyətlərə malikdir və müxtəlif mənalar ifadə edə bilər. Məsələn, atların kişnəməsi, qoyun və quzuların mələşməsi (bəzən "məl" kimi də qəbul edilən bir səs), inək və camışların verdiyi dərin və xırıltılı səslər hamısı "böyürmə" anlayışına daxildir. Bu səslər bir yerdə bir növ "uğultu" yarada bilər, xüsusilə də çox sayda heyvanın eyni anda səs çıxardığı hallarda.
Böyürmənin səs tembrinə və intensivliyinə görə fərqləndirilməsi mümkündür. Məsələn, qorxmuş və ya narahat bir heyvanın böyürməsi daha yüksək tonlu və təlaşlı ola bilər, halbuki rahat və ac olan heyvan daha sakit və aşağı səslə böyüyə bilər. Bundan əlavə, böyürmə heyvanın sosial davranışının və ətraf mühitlə qarşılıqlı əlaqəsinin bir göstəricisi kimi də qiymətləndirilə bilər. Məsələn, ana heyvan balası ilə əlaqə saxlamaq üçün, və ya sürü içərisində ünsiyyət qurmaq üçün böyüyə bilər. Beləliklə, böyürmə sadəcə bir səs deyil, həm də heyvanlar arasındakı ünsiyyət sisteminin vacib bir elementidir.
Çəmənzəminli ifadəsinin əlavə edilməsi, böyürmə səsinin çəmənliklərdə, kənd mühitində və geniş açıq məkanlarda daha aydın eşidilməsini və orada daha təsirli olduğunu göstərir. Səsin yayılma xüsusiyyətləri ilə bağlı bu müşahidə, böyürmə səsinin təbiətdəki yerini və ətraf mühitin səs mənzərəsinə təsirini vurğulayır.