Buddizm eramızdan əvvəl VI əsrin sonlarında Şimali Hindistanda yaranmış və sonradan Tibet, Çin, Hind-Çin və digər Şərq ölkələrinə geniş yayılmış qədim bir dindir. Qeyd etmək lazımdır ki, "yayılma" sözü Buddizmin təkamülünü və müxtəlif mədəniyyətlərə uyğunlaşmasını tam əks etdirmir. Daha doğrusu, Buddizm bu bölgələrdə müxtəlif məktəblərə və məzhəblərə bölünərək inkişaf etmiş, yerli ənənələr və inanclarla qarışmışdır.
Buddizmin əsasını Siddhartta Gautama qoymuşdur. O, həyatın əzab və əziyyətlərdən ibarət olduğunu, bu əzablardan azadlığın isə doğru yolla (Aştanga Marqa) mümkün olduğunu təbliğ etmişdir. Bu yol özündə əxlaqi davranış, meditasiya və hikmət kimi əsas elementləri birləşdirir. Budda özü ilahi bir varlıq kimi deyil, maariflənmiş bir insan, bir nümunə olaraq qəbul edilir.
Buddizmin əsas konsepsiyaları arasında Samsara (doğuş-ölüm dövrəsi), Karma (əməllərin nəticəsi), Nirvana (əzabdan azadlıq vəziyyəti) və Dharma (kainatın qanunları) yer alır. Bu konsepsiyalar müxtəlif Buddist məktəblərində bir qədər fərqli şəkildə izah olunsa da, ümumi məqsəd əzabdan azadlığa nail olmaqdır.
Müxtəlif Buddist məktəbləri (məsələn, Theravada, Mahayana, Vajrayana) arasında fərqlər olsa da, hamısı Buddanın təlimlərinə əsaslanır. Bu fərqlər əsasən Nirvana'ya çatma yolları, Buddanın təbiəti və ilahi varlıqlara baxışlarda özünü göstərir. Buddizm sadəcə bir din deyil, həm də fəlsəfi bir sistem olub, əsrlər boyu milyonlarla insanın həyatına təsir göstərmişdir və bu gün də öz aktuallığını qoruyub saxlayır.