Buğum sözü Azərbaycan dilində əsasən anatomiya sahəsində istifadə olunur və sümüklərin bir-birinə birləşdiyi hərəkətli nöqtəni, yəni oynağı ifadə edir. Bu, sadəcə sümüklərin bir-birinə toxunduğu yer deyil, daha mürəkkəb bir quruluşdur. Sümüklərin səthləri xüsusi bir qığırdaq təbəqəsi ilə örtülmüşdür ki, bu da sürtünməni azaldır və hərəkətin hamar olmasını təmin edir. Buğumun ətrafında möhkəm bağlar yer alır, sümükləri bir-birinə bağlayır və oynağın sabitliyini təmin edir. Həmçinin, oynağın hərəkətini təmin edən əzələlər də bu bölgədə yerləşir.
Barmaqlarımızdakı buğumlar bunun ən aydın nümunəsidir. Hər barmağın bir neçə buğumu var və bu buğumların hərəkəti sayəsində əllərimiz incə və dəqiq hərəkətlər edə bilir. Buğumların quruluşu və funksiyası insan bədəninin mürəkkəbliyinin və gözəl dizaynının əyani sübutudur. Ancaq buğumlar yalnız əllərdə deyil, bədənin digər hissələrində də, məsələn, dirsək, diz və çiyin kimi əsas oynaqlarda da mövcuddur. Bu oynaqların fərqli quruluşları və hərəkət imkanları var. Məsələn, dirsək oynağı əsasən bir istiqamətdə hərəkət edərkən, çiyin oynağı daha geniş hərəkət amplituduna malikdir.
Zoologiya sahəsində isə "buğum" termini bəzi heyvanların bədən hissələrinin bölünməsini, seqmentasiyasını ifadə etmək üçün də istifadə oluna bilər. Məsələn, həşəratların bədəni baş, döş və qarın kimi buğumlar halında bölünür. Bu, onların hərəkətlilik və funksiyalarının çoxşaxəliliyinə kömək edir.
Yekun olaraq, "buğum" termini anatomik olaraq hərəkətli oynağı, zooloji olaraq isə bədənin seqmentləşmiş hissələrini ifadə edir. Bu sözün həm bioloji, həm də gündəlik həyatda istifadəsi onun zəngin məna yükünü göstərir.