Buxaq sözü Azərbaycan dilində çənə ilə boğaz arasındakı nahiyəni, daha dəqiq desək, çənəaltı bölgəni ifadə edir. Bu, anatomik olaraq çənənin alt hissəsindən başlayaraq, boyunun ön tərəfindəki yuxarı hissəyə qədər uzanan ərazidir. Bu ərazi dəridən, yağ toxumasından, əzələlərdən, və bir sıra vacib qan damarları, limfa düyünləri və sinirlərdən təşkil olunmuşdur.
Lüğətlərdə sadəcə "çənəaltı" kimi qısaca izah olunsa da, buxaq anlayışı daha çox məcazi mənada da istifadə oluna bilər. Misal üçün, verilən misrada olduğu kimi, "ağ nazik əlinlə bir dəstə bağla; Tər buxaq altında düz bənövşəni" sözlərində buxaq, bənövşənin bitdiyi, əlin toxunduğu, daha nəmli və kölgəli bir ərazini təsvir edir. Yəni, burada buxaq, yalnız anatomik bir yer deyil, həm də bitki örtüyünün sıxlığı və rütubətinin xüsusiyyətləri ilə əlaqəli, poetik bir təsvir elementinə çevrilir.
Maraqlıdır ki, bu sözün etimologiyası və digər türkdilli dillərdəki ekvivalentləri araşdırıldıqda, onun əsasında "buxaqlamaq" (boğmaq, sıxmaq) fellərinin olması ehtimalı güclənir. Bu da bu bölgənin həssaslığını, buna toxunduqda yaranan sıxılma hissini əks etdirə bilər. Beləliklə, buxaq sözü sadə bir anatomik termin olmaqdan kənara çıxaraq, həm də zərif bir poetik ifadə vasitəsinə, həm də hisslərin ifadəsində istifadə oluna bilən məcazi bir ifadəyə çevrilir.