Burulu sözü zərf və sifət kimi işlənir. Əsas mənası "əyri", "dalğavari", "qıvrıla-qıvrıla" deməkdir. Bu, sadəcə hər hansı bir əyrilikdən deyil, daha çox ritmik, təkrarlanan bir əyriliyi, dalğalanmanı ifadə edir. Bir şeyin burulu olması, onun düz xətt üzrə getməməsi, əksinə, bərabər olmayan aralıqlarla əyilib-bükülərək irəliləməsi deməkdir.
Misal olaraq verilən "Burulu axan çayın qırağına zil bir qaranlıq çökmüşdü" cümləsində "burulu" sözü çayın axınının düz xətt üzrə deyil, əyri-üyrü, bəlkə də meandrlar əmələ gətirərək axdığını göstərir. Bu təsvir, oxucuda çayın dinamizmini, hərəkətini daha yaxşı canlandırır. Sadəcə "əyri axan çay" demək qədər təsirli deyil. "Burulu" sözü, axınının daha estetik və təsirli bir şəkildə ifadə olunmasını təmin edir.
Bundan əlavə, "burulu" sözü bədii ədəbiyyatda, təsviri incəsənətdə tez-tez istifadə olunur və obyektin formasının xüsusiyyətlərini daha incə və dəqiq ifadə etməyə imkan verir. Məsələn, "burulu saçlar", "burulu yollar", "burulu ağac budaqları" kimi ifadələr obyektin formasının xüsusiyyətlərini daha canlı və təsirli şəkildə təsvir edir.
Beləliklə, "burulu" sözü sadəcə bir əyrilik deyil, ritmik və dinamik bir əyriliyi, təkrarlanan qıvrımları, dalğaları ifadə edir və yazıda daha canlı və obrazlı təsvirlər yaratmağa kömək edir.