Bülövlü sifəti, əsasən Azərbaycanın şimal-qərb bölgələrində yayılmış bir termin olub, "bülöv daşı ilə itilənmiş, iti" mənasını verir. Bu, sadəcə "iti" sözünün daha spesifik, regional bir sinonimindən daha çoxdur. Bülöv daşının xüsusiyyətləri – sərtliyi, aşındırıcı qabiliyyəti – bülövlü alətlərin xüsusi keyfiyyətlərini müəyyən edir.
Bülöv daşı ilə itilənmə üsulu, müasir texnologiyaların olmadığı dövrlərdə, əsasən kənd təsərrüfatı alətlərinin, ov silahlarının və digər əl işlərində istifadə edilən alətlərin iti qurulması üçün geniş yayılmış bir üsul idi. Belə alətlər, bülöv daşının mineraloji tərkibindən asılı olaraq, xüsusi kəsmə qabiliyyətinə və dayanıqlığına malik olurdular. Bülövlü bıçaq, bülövlü oraq, bülövlü balta kimi ifadələr, bu alətlərin bülöv daşı ilə itiləndirildiyini və bunun nəticəsində yüksək kəsici qabiliyyətə malik olduqlarını göstərir.
Beləliklə, "bülövlü" sadəcə bir sifət deyil, həm də tarixi və mədəni bir konteksti əks etdirir. Bu söz, keçmişin texnologiya və həyat tərzini, əl işlərinin dəqiqliyini və ustalığını əks etdirir. "Bülövlü" sözünün istifadəsi, əşyanın yalnız iti deyil, həm də bülöv daşı ilə itilənmə prosesinin dəqiqliyini və keyfiyyətini vurğulayır. Bu söz, həm də dilin zənginliyini və müxtəlif regional variasiyalarını göstərən bir nümunədir.
Qeyd edək ki, bülöv daşının hansı növ daş olduğu dəqiq müəyyən edilməsə də, ümumilikdə çox sərt və aşındırıcı xüsusiyyətlərə malik bir daş növü olduğu düşünülür. Bu daşın növü və yayıldığı ərazi, "bülövlü" sözünün mənasının daha dəqiq təsvirini vermək üçün əlavə tədqiqatlar tələb edir. Sözün coğrafi yayılmasının daha dəqiq təyin edilməsi də maraqlı bir tədqiqat mövzusudur.