Oraq sözü Azərbaycan dilində geniş yayılmış bir kənd təsərrüfatı alətinin adını bildirir. Əsasən taxıl, ot, yonca və digər bitkilərin biçilməsində istifadə olunan oraq, qısadəstəli, yarımdairəvi formaya malik, əyri bir kəsici alətdir. Kəsici hissəsi, adətən, poladdan, bəzən də digər möhkəm metallardan hazırlanır və sapı isə taxta və ya metal ola bilər. Orağın kəsici hissəsinin əyri forması bitkiləri təmiz və sürətli şəkildə biçməyə imkan verir.
Etimoloji baxımdan, "oraq" sözünün mənşəyi türk dillərindəki köklərə dayanır. Müxtəlif türk dillərində oxşar mənaları ifadə edən sözlər mövcuddur. Bu sözün qədim zamanlardan bəri kənd təsərrüfatında mühüm rol oynaması onun dillərdəki davamlılığını təmin etmişdir.
Oraq yalnız sadə bir alət deyil, həm də Azərbaycan mədəniyyətinin və kənd həyatının ayrılmaz bir hissəsidir. Xalq ədəbiyyatında, atalar sözlərində, nağıllarda və mahnılarda oraq obrazı tez-tez rast gəlinir. Məsələn, "oraq-çovğun" ifadəsi yorucu, ağır əməyi, "oraq altında qalmaq" ifadəsi isə ölüm və ya ağır bir xəstəliyi təsvir etmək üçün işlədilir. Bu ifadələr orağın əmək həyatındakı əhəmiyyətini və həyatla ölüm arasında simvolik əlaqəsini göstərir.
Cümlə içərisində "oraq" sözünün işlənməsinə nümunələr:
- Yaz gəldi, kəndlilər oraqlarını götürüb tarlalara çıxdılar.
- Babamın köhnə, paslı orağı hələ də anbarın bir küncündə qalıb.
- Ot biçmək üçün oraqdan istifadə etmək daha rahatdır.
- O, oraqla çox mahir işləyirdi.
- Qoca əlindəki orağı yavaşca yerə qoydu.
Beləliklə, "oraq" sözü sadəcə bir kənd təsərrüfatı aləti deyil, həm də tarixi, mədəni və simvolik yükləri özündə daşıyan bir termindir.