Bürüşüklük, bir cismin səthindəki qırışlar, çuxurlar və ya qırışların ümumi halıdır. Bu, səthin hamarlığının pozulması, üzərinə düşən qırışların, xırda dərinliklərin meydana gəlməsi ilə xarakterizə olunur. Sadəcə bir "bürüşük şeyin halı" deyil, daha çox səthin fiziki strukturunda dəyişiklik olduğunu bildirir.
Bürüşüklük müxtəlif səbəblərdən yaranır. Məsələn, bir parça materialın bürüşüklüyü onun toxumasından, istifadəsinin intensivliyindən, yuyulma və qurudulma üsulundan asılı ola bilər. Dəri üzərindəki bürüşüklük isə qocalma prosesi, günəş şüalarına məruz qalma, genetik faktorlar və həyat tərzi kimi amillərin birgə təsirindən əmələ gəlir. Belə ki, üzün bürüşüklüyü, həqiqətən də qocalığın aşkar əlamətlərindən biridir, lakin eyni zamanda, həyatın müxtəlif mərhələlərindən, təcrübələrdən və duyğulardan keçdiyimizin sözsüz göstəricisidir. Hər bir bürüşük, özündə bir tarix, bir hekayə daşıyır.
Bürüşüklüyün estetik qəbulu zaman və mədəniyyətdən asılı olaraq dəyişir. Bəzi mədəniyyətlərdə, xüsusilə də gəncliyə üstünlük verilən yerlərdə, bürüşüklük qocalığın və gözəlliyin itirilməsinin simvolu kimi qəbul edilir və bunun aradan qaldırılması üçün müxtəlif kosmetoloji üsullara əl atılır. Digər mədəniyyətlərdə isə bürüşüklük həyat təcrübəsinin, müdrikliyin və yaşın hörmətinin göstəricisi olaraq dəyərləndirilir.
Beləliklə, bürüşüklüyün mənası sadəcə fiziki bir haldan daha çoxdur. O, insanın, materialın və ya hər hansı bir səthin keçdiyi proseslərin, təsirlərin və zamanın izlərini özündə əks etdirən, həm də estetik və mədəni baxımdan müxtəlif şəkildə təfsir oluna bilən kompleks bir hadisədir.