Bürüşük sifəti əsasən səthlərin qeyri-hamar, qırışlı və ya toplanmış halını ifadə edir. Bu, sadəcə "qırışlı" demək deyil, daha çox bu qırışların bir-birinə yaxın olmasını, səthin bütövlükdə qeyri-hamar bir görünüş almasını vurğulayır. Məsələn, "bürüşük üz" deyərkən, yalnız qırışların varlığını deyil, həm də onların sıxlığını, üzün ümumi görünüşünə təsirini ifadə edirik. Yəni, bir neçə incə qırışdan ibarət bir üz deyil, daha çox qırışlı və "toplumuş" bir üz təsəvvür edilir.
Bürüşük sözü həm canlılara, həm də cansız əşyalara aid edilə bilər. Yuxarıda göstərilən "bürüşük üz" misalında olduğu kimi, insan üzündəki qırışlar bürüşüklüyü ifadə edirsə, "bürüşük köynək" ifadəsi köynəyin qırış-qırış, hamarlanmamış halını göstərir. Bu zaman köynəyin materialının toxumasından asılı olmayaraq, onun ümumi görünüşünün qeyri-hamar olması ön plana keçir.
Bürüşüklüyün səbəbləri müxtəlif ola bilər. Yaşlanma, dərinin elastikliyinin itirilməsi bürüşük üzün yaranmasına səbəb olur. Köynəyin bürüşüklüyü isə istifadədən, düzgün saxlanılmamasından və ya materialın xüsusiyyətlərindən qaynaqlana bilər. Beləliklə, bürüşüklük, sadəcə bir xarici görünüş əlaməti deyil, həm də müxtəlif amillərin təsiri nəticəsində yaranmış bir vəziyyətin göstəricisidir.
Verilən nümunədəki "bürüşük və titrək əl" ifadəsi isə yalnız fiziki bir vəziyyəti deyil, həm də yaşlılığın, zəifliyin və ya narahatlığın əlamətini əks etdirir. Bu, bürüşüklüyün məcazi mənalar da kəsb edə biləcəyini göstərir. Yəni, bürüşük sözünün kontekstə görə fərqli mənalar və əlavə çağrışımlar daşıması mümkündür.