Cadar-cadar (sif. və zərf) – Çatlaq-çatlaq, yarıq-yarıq, hər tərəfi çatlamış vəziyyətdə olmaq.
Bu söz, əsasən köhnə, pozulmuş, yaşlı və ya xarici təsirlərə məruz qalmış səthlər üçün istifadə olunur. "Cadar" sözü özü də çatlamağı, qırılmağı ifadə edir və bu mənada təkrarlanan "cadar-cadar" ifadəsi, səthin çoxlu sayda, kiçik və iri çatlarla örtüldüyünü, bütövlüyünün pozulduğunu daha təsirli şəkildə vurğulayır. Sözün təkrarı, səthdəki çatların sıxlığını və yayılmasını göz önünə gətirməyə kömək edir, obrazlılığı artırır.
Məsələn, qədim bir divarın "cadar-cadar" olması, onun uzun müddət günəş, yağış, külək kimi təbii amillərin təsirinə məruz qalaraq, daşlarının sökülüb dağılmasının və çatlamaların əmələ gəlməsinin nəticəsidir. Bu söz yalnız fiziki obyektlər üçün deyil, metaforik mənada da istifadə oluna bilər. Məsələn, "cadar-cadar" bir üzü, çoxlu qırışların və ya izlərin olduğunu ifadə edə bilər. Belə istifadədə sözün mənası daha çox zamanın insan üzərindəki təsirini göstərir.
Ağayev zamanın məhvedici təsirindən pozulmuş, cadar-cadar olmuş divarlara bir də baxdı. Bu misalda, "cadar-cadar" sözü divarların köhnəliyini, dağılmaq üzrə olduğunu və zamanın onlara necə təsir etdiyini təsvir edir. Sözün təkrarlanması, divarların vəziyyətinin acınacaqlı olduğunu daha güclü ifadə edir.