Caiz (ər. جائز) sözü əsasən İslam hüquqşünaslığında istifadə olunan bir termin olaraq, bir əməlin dinin qaydalarına və prinsiplərinə görə icazəli olduğunu bildirir. Yəni, həmin əməlin edilməsi, görülməsi və ya işlənməsi qadağan deyil, icazə verilir. Lakin "caiz" sadəcə "icazəli" demək deyil; bu, daha geniş bir mənanı əhatə edir.
Bir əməlin "caiz" olması, həm də onun məsləhətli, uyğun və ya ən münasib olduğunu ifadə etmir. Caiz olan bir əməl, qanuni olaraq icazəli olsa da, əxlaqi, sosial və ya digər baxımdan məsləhətli olmaya da bilər. Məsələn, şəriətə görə, bir şeyin alınması caiz ola bilər, ancaq əgər bu alınma ədalətsiz bir qazanc əldə etmək üçün edilirsə, əxlaqi cəhətdən caiz deyildir. Beləliklə, "caiz" termini, hüquqi icazəni ifadə edir, lakin mənəvi və ya etik icazəni avtomatik olaraq ifadə etmir.
Daha geniş mənada, "caiz" sözü, hər hansı bir sahədə, icazə verilən, mümkün, qəbul edilən və ya uyğun olan hər şeyi ifadə edə bilər. Məsələn, "Bu yol caizdir" deyəndə, həmin yolun keçilməsinə icazə verildiyini və maneə olmadığını bildiririk. Bu mənada, "caiz" sözü "mümkün", "olunabilir", "rəvaclı" və "uyğun" sözləri ilə sinonim kimi istifadə oluna bilər.
Nəticə olaraq, "caiz" sözünün mənasını anlamaq üçün kontekstin nəzərə alınması vacibdir. İslam kontekstində, bu söz əsasən dini icazəni ifadə edir. Digər kontekstlərdə isə daha geniş mənada, icazə verilən, mümkün və ya uyğun olan hər şeyi bildirə bilər. Lakin hər halda, "caiz" sözü həmişə bir əməlin qadağan olunmadığını göstərir.