Canəfza (fars. كانهافزا): Bu söz fars mənşəli olub, əslində iki hissədən ibarətdir: "can" və "əfza". "Can" – həyat, ruh, can, "əfza" isə artıran, çoxaldan, yetişdirən mənalarını verir. Beləliklə, canəfza sözünün əsl mənası "can artıran", "canlandıran", "ruhunu canlandıran", "can verən" kimi tərcümə oluna bilər. Yalnız canlandırma deyil, daha geniş mənada ruhu qaldıran, həvəsləndirən, ilham verən, ruhlandırıcı, həyata sevinc bəxş edən mənaları da özündə əks etdirir.
Nəsimi şeirindən götürülmüş misal ("Müşkin saçından bulmuşam şol buyi-canəfzayi kim…") canəfzanın ətir, xoş iy kimi qavranıla biləcək bir keyfiyyətini də göstərir. Bu misalda canəfza, insanın duyğularını, ruhi halını təsir edən xoş bir qoxu, ətir kimi təsvir edilir. Yəni, həmin ətir o qədər xoş və təravətlidir ki, sanki insanı canlandırır, ruhlandırır, həyata qaytarır.
Canəfzanın mənası yalnız fiziki canlandırma ilə məhdudlaşmır. O, həm də metaforik mənada istifadə oluna bilər: sevgi, gözəllik, sənət əsəri, yaxşı bir xəbər – hamısı canəfza ola bilər, çünki bunların hamısı insanın ruhi vəziyyətinə müsbət təsir göstərir, ona can verir, ruhlandırır.
Beləliklə, canəfza sözü sadəcə "canlandıran"dan daha çox, dərin məna kəsb edən, insanın ruhi və emosional dünyasına təsir edən, onu daha həyat dolu edən bir təsvir vasitəsidir. Klassik ədəbiyyatımızda tez-tez rast gəlinən bu söz, zəngin məna dünyası ilə oxucunu valeh edir.