Canişin (fars. جانیـشین) sözü əsasən bir mənsəb sahibinin müvəqqəti və ya daimi olaraq yerini tutan, onun səlahiyyətlərini həyata keçirən şəxs deməkdir. Sadəcə "əvəzedici" olmaqdan daha çox, canişin mənsəb sahibi ilə sıx əlaqəli, onun etimadını qazanmış və onun işlərini davam etdirə biləcək birisidir. Bu, sadəcə bir vəzifənin icraçısı deyil, həm də güvən və səlahiyyətin simvoludur.
Tarixi mənbələrə əsasən, canişinlik instituti bir çox imperiya və dövlətlərdə, o cümlədən Səfəvi imperiyasında geniş yayılmışdır. Şahın səfərlərində, xəstəlik hallarında və ya digər səbəblərdən dövlət işlərindən uzaqlaşması zamanı canişin onun yerinə idarəçiliyi həyata keçirərdi. Bu zaman canişinin səlahiyyətləri olduqca geniş ola bilərdi, hətta şahın səlahiyyətlərinə bərabər də ola bilərdi. Lakin canişinlik müvəqqəti bir vəzifə idi və şahın qayıdışı ilə canişinin səlahiyyətləri sona çatırdı.
Müasir Azərbaycan dilində canişin sözü daha çox məcaz mənasında işlədilir. Məsələn, birisinin vəzifəsini müvəqqəti olaraq yerinə yetirən hər hansı bir şəxsə də canişin deyə bilərik. Ancaq bu halda tarixi kontekstdəki kimi geniş səlahiyyətlərdən söhbət getmir. Beləliklə, "canişin" sözü həm tarixi bir kontekstdə, həm də müasir mənada işlədilən, çoxşaxəli mənaya malik bir sözdür.
Qeyd etmək lazımdır ki, verilən mətn qırxılmışdır və tam məlumat vermədiyindən, canişinin tam səlahiyyətlərini və tarixi rolunu dəqiq izah etmək mümkün deyildir. Ancaq mövzunun ümumi mənzərəsini verməyə çalışdıq.