Cəbbəxana (ər. cəbhə və fars. …xanə) sözü əslində iki fərqli dil kökünün birləşməsindən əmələ gəlmişdir: ərəbcə "cəbhə" (مَعْرَكَة - döyüş, meydan) və farsca "-xanə" (خانه - ev, yer, bina) sözləri. Bu birləşmədən yaranan "cəbbəxana" termini, sözün əsl mənasında, döyüş meydanına yaxın, silah və hərbi sursatın saxlandığı bina və ya anbar deməkdir. Yəni sadəcə silah anbarı deyil, hərbi əməliyyatların aparılacağı əraziyə yaxınlığı ilə seçilən strateji əhəmiyyətə malik bir yerdir.
Tarixən, cəbbəxanalar döyüş ərazilərinə yaxınlıqda, həm müdafiə, həm də tədarük baxımından əlverişli yerlərdə inşa olunurdu. Bu binaların ölçüləri və quruluşu dövrün hərbi texnologiyalarına və ehtiyaclarına uyğun olaraq dəyişirdi. Bəzi cəbbəxanalar sadə anbarlar formasında ikən, bəziləri isə qalalar kimi möhkəmləndirilmiş, müdafiə sistemləri ilə təchiz olunmuş komplekslər idi. Cəbbəxanaların təhlükəsizliyi böyük əhəmiyyət kəsb edirdi, çünki içərisində saxlanılan silah və sursat düşmən əlinə keçsə, ciddi fəsadlara səbəb ola bilərdi.
Müasir dövrdə "cəbbəxana" termini daha çox tarixi kontekstdə istifadə olunur. Müasir hərbi terminologiyada daha dəqiq və spesifik ifadələr (məsələn, silah anbarı, arsenal, hərbi anbar) istifadə olunur. Ancaq "cəbbəxana" sözü özünün tarixi kökləri və zəngin mənası ilə dilimizdə özünə yer tutmağa davam edir və hərbi tarix, ədəbiyyat və mədəniyyət kontekstində maraqlı bir söz olaraq qalır.
Verilən nümunədə ("[Fəxrəddin] əlini çənəsinin altına söykəyib cəbbəxana meydanından g...") istifadə olunan "cəbbəxana meydanı" ifadəsi, ehtimal ki, cəbbəxananın yerləşdiyi ərazini, ya da həmin ərazidə aparılan hərbi hazırlıq və ya təlim məşqlərinin keçirildiyi yeri ifadə edir.