Cənab sözü ərəb mənşəli olub, köhnə Azərbaycan dilində görünüşü, davranışı və ya geyim tərzi ilə imtiyazlı, yüksək sosial təbəqəyə mənsub bir şəxs təəssüratı yaradan adamı ifadə edirdi. Bu, sadəcə olaraq varlı və ya nüfuzlu bir insan mənasına gəlmirdi; həmçinin onun həmin təbəqəyə aid olduğunu göstərən xarici əlamətləri də nəzərə alınardı. Belə bir şəxsə müraciət edərkən hörmət və ehtiram ifadə etmək üçün "cənab" sözü işlədilirdi.
Müasir Azərbaycan dilində "cənab" sözü əsasən rəsmi ünsiyyətdə, xüsusilə də yazılı nitqdə və ya daha formal ünsiyyət mühitlərində hörmət ifadə etmək üçün istifadə olunur. Adətən, soyadından əvvəl işlədilir (məsələn, Cənab Əliyev) və müraciət olunan şəxsin sosial statusundan asılı olmayaraq, ona qarşı hörmətli münasibətin ifadəsidir. Bu mənada, "cənab" sözü müasir dövrdə köhnə mənasından daha çox rəsmiyyət və hörmət ifadə edən ümumi bir müraciət formasına çevrilmişdir.
Maraqlı bir məqam odur ki, "cənab" sözünün köhnə mənası tarixi kontekstdə cəmiyyətdəki sosial təbəqələrin və onların görünüş fərqlərinin aydın şəkildə göstəricisidir. Bu, o dövrün sosial quruluşuna və imtiyazlı təbəqəyə aid olanların digərlərindən necə fərqləndirilməsinə işıq tutur. Müasir istifadəsi ilə müqayisədə bu köhnə mənanın tarixi kontekstini nəzərə almaq sözün daha dolğun təsvirini verməyə imkan verir.