Cəsarətsizlik – qorxu və ehtiyatkarlıq hisslərinin həddindən artıq təzahürü nəticəsində ortaya çıxan bir vəziyyətdir. Sadəcə "qorxaqlıq" deməkdən daha çox mənaya malik olan bu termin, insanın risk qarşısında göstərdiyi passiv və qətiyyətsiz münasibətini, təhlükə qarşısında qərar verməkdə çətinlik çəkməsini və hərəkətə keçməkdə tərəddüdünü əks etdirir. Bu, yalnız fiziki təhlükələr qarşısında deyil, həm də sosial, emosional və ya intellektual meydan oxuyucular qarşısında da özünü göstərə bilər.
Cəsarətsizlik, həyatda müxtəlif maneələrin aradan qaldırılmasına mane olur və fərdi inkişafı ləngidir. Cəsarətsiz insanlar tez-tez imkanları dəyərləndirməkdən çəkinir, yeni təcrübələr əldə etməkdən qorxurlar və öz fikirlərini sərbəst ifadə etməkdən çəkinirlər. Bu vəziyyət sosial əlaqələrin qurulmasına və saxlanılmasına da mənfi təsir göstərə bilər.
Cəsarətsizliyin səbəbləri müxtəlifdir və psixoloji amillərlə sıx bağlıdır. Uşaqlıq dövründə yaşanılan travmalar, tənqidçi və qorxulu mühit, özünə inamın aşağı olması, sosial narahatlıq və psixoloji problemlər cəsarətsizliyin əsas səbəbləri arasında yer alır. Ancaq hər bir insanın müəyyən dərəcədə qorxu hissi olması normaldır; cəsarətsizlik isə bu qorxunun həddən artıq olması və həyat keyfiyyətinə mənfi təsir göstərməsi ilə səciyyələnir.
Cəsarətsizlik göstərmək, konkret bir hərəkətdən, qarşılaşmaktan, və ya öz fikrini ifadə etməkdən qaçmaq deməkdir. Bu, özünü fiziki titrəmə, səs tonunda dəyişiklik, nitqin sürətlənməsi və ya ləngiməsi, bədən dilində gərginlik kimi əlamətlərlə göstərə bilər. Cəsarətsizliyi dəf etmək üçün özünə inamı artırmaq, qorxular üzərində işləmək və professional psixoloji yardım almaq vacibdir.