Qorxaqlıq, cəsarətsizliyin və ürəksizliyin təzahürü olaraq, insanın təhlükə, çətinlik və ya bilinməyən qarşısında hiss etdiyi qorxu və narahatlıq hisslərinin ifadəsidir. Bu, sadəcə qorxu hissi deyil, həm də bu hissin davranışlara və qərarlara təsir edən şəkildə təzahürüdür. Qorxaqlıq, fərdin özünə inamının azlığı, təcrübəsizliyi və ya keçmişdə mənfi təcrübələrinin təsiri nəticəsində formalaşa bilər.
Qorxaqlığın səviyyəsi fərdlərdə fərqli olur. Bəziləri adi həyat hadisələri qarşısında belə qorxu yaşayarkən, digərləri daha yüksək riskli vəziyyətlərdə də sakit və cəsarətli ola bilirlər. Qorxaqlıq, həmçinin sosial və mədəni amillərdən də təsirlənə bilər. Məsələn, bəzi mədəniyyətlərdə qorxu ifadə etmək qəbuledilən bir hal olmasa da, digər mədəniyyətlərdə bu daha çox açıq şəkildə göstərilir.
Qorxaqlıq müxtəlif səviyyələrdə təzahür edə bilər: yüngül narahatlıqdan tutmuş, fəaliyyəti tamamilə iflic edən paralizə qədər. Ağciyərlik kimi ifadə olunan yüngül dərəcəli qorxaqlıq, həyəcan və narahatlıq hissləri ilə müşayiət olunur. Lakin daha ağır hallarda, qorxaqlıq fərdi sosial həyatdan təcrid edə, həyat keyfiyyətini aşağı sala və ciddi psixoloji problemlərə səbəb ola bilər. Belə hallarda professional yardım almaq vacibdir.
Tarix boyu qorxaqlıq əxlaqi və fəlsəfi müzakirələrin mövzusu olub. Bəzi fəlsəfi görüşlərə görə qorxaqlıq, mənfi keyfiyyət olaraq qəbul edilir və öyrənilməli, aradan qaldırılmalı bir xüsusiyyətdir. Digər yanaşmalara görə isə qorxaqlıq, insan təbiətinin təbii bir hissəsidir və onun tamamilə aradan qaldırılması mümkün deyil, daha çox idarə olunması vacibdir.