Cida – tarixdən gələn, dəmir uclu, sivri və dəlici bir qədim silahdır. Mizraqla əlaqəli olsa da, bəzi xüsusiyyətləri ilə ondan fərqlənə bilər. Məsələn, ölçüsü, ağırlığı və istifadə üsulu baxımından fərqlər ola bilər. Cidanın dəqiq tərifi və mizraqdan fərqləndirilməsi tarixi mənbələrə, tapıntıların təhlilərinə və ədəbiyyatdakı təsvirlərə bağlıdır. Bəzi hallarda, cida və mizraq terminləri sinonim kimi istifadə olunsa da, incə fərqlərin olduğunu unutmamaq lazımdır.
Cida, əsasən atlı döyüşçülər tərəfindən istifadə olunan bir silah idi. Onun uzunluğu və sivri ucu düşmənin zirehli hissələrini dəlmək üçün nəzərdə tutulmuşdu. Silahın həm hücum, həm də müdafiədə istifadəsinə dair sübutlar mövcuddur. Cidanın istehsalı, istifadəsi və əhəmiyyəti hərbi tarix, silahşünaslıq və arxeologiya sahələrinin araşdırma mövzularındandır.
Ata sözündə "Cidanı çuvalda gizlətmək olmaz" ifadəsi cidanın gizlədilməsinin mümkün olmadığına işarə edərək, həm də gizli saxlanılması çətin olan, aşkar olan bir şeyi təmsil edir. Bu məqamda cidanın xarakterik xüsusiyyəti olan sivri ucu və onun dəliciliyi vurğulanır. Sözün əsl mənasından kənara çıxaraq, hər hansı bir həqiqətin, açıq bir sirrin və ya qaçılmaz bir hadisənin gizlədilməsinin mümkün olmadığına işarə edilir.
Koroğlu dastanındakı "Koroğlu qayıtmaz, tufan saçmasa; Cida işlətməsə, qıl..." misrası isə cidanın gücünü və Koroğlunun döyüş bacarığını əks etdirir. Burada cida, Koroğlunun əlində qüdrətli bir silah kimi təsvir edilir və onun düşmənləri üzərində qələbəsinin simvolu kimi göstərilir. Bu misra, cidanın təkcə fiziki gücünü deyil, həm də simvolik əhəmiyyətini vurğulayır.