Cömərdlik, sadəcə mərdlik və nəciblikdən daha çoxdur; o, ruhun dərinliklərindən qaynaqlanan, həqiqi və səmimi bir xeyirxahlıqdır. Cömərd insan sadəcə ehtiyacı olana kömək etməklə kifayətlənmir, həm də bunu məmnuniyyətlə, özünü göstərmədən, təvazökarlıqla edir. Onun hərəkətlərindəki səmimiyyət və özünü qurban vermə istəyi cömərdliyin əsasını təşkil edir.
Cömərdlik, maddi yardımdan daha geniş bir anlayışdır. O, vaxt, bilik, bacarıq və hətta emosional dəstək kimi müxtəlif formalarda özünü göstərə bilər. Əsl cömərd insan, özünün mənfəətini düşünmədən, başqalarının rifahını önə çəkir və onlara kömək etmək üçün hər zaman hazırdır. Bu, sadə bir əməl deyil, həyat tərzinin bir hissəsidir.
Kərim babanın misalında gördüyümüz kimi, cömərdlik hətta heyvanlarla olan münasibətlərdə də özünü göstərə bilir. İgid heyvanın cömərdliyinə əmin olmaq, onun etibarlı, xeyirxah və köməkçi olacağına inanmaq deməkdir. Bu, sadəcə fiziki güc və qorumadan daha çox, qarşılıqlı hörmət və etimadı əks etdirir.
Beləliklə, cömərdlik, sadəcə lüğətlərdə verilən qısa izahdan daha çox, dərin mənəvi dəyərləri özündə əks etdirən, həyatın gözəlliklərini ortaya qoyan nadir bir keyfiyyətdir.