Çağa sözü Azərbaycan dilində körpə, yeni doğulmuş və ya çox kiçik uşağı ifadə edir. Lüğətlərdə sadəcə "körpə uşaq" kimi tərif olunsa da, bu sözün daha dərin bir mənası, hətta poetik bir çaları vardır.
Çağa sözü sadəcə bioloji bir gerçəkliyi deyil, həm də ana ilə övlad arasındakı qüvvətli emosional bağlılığı, qayğı və məhəbbəti ifadə edir. Sözün özündə körpənin acizliyi, müdafiəsizliyi və analıq duyğusunun sonsuzluğunu hiss etmək mümkündür. "Aygün alıb çağasını bağrına basır" misalında olduğu kimi, çağa, ananın qəlbindəki ən dəyərli varlıqdır, onun həyatının mərkəzidir.
Ədəbiyyatda çağa sözü tez-tez həssaslıq, safçılıq və ümid simvolu kimi işlənir. Körpənin təmizliyi, gələcəyə olan inamı və dünyaya yeni baxışını əks etdirir. "Analara təsəllidir dar gündə övlad" misalındakı kimi, çağanın mövcudluğu ananın çətinliklərə qarşı mübarizə əzmini artırır, ona ümid verir və həyatın davam etdiyini xatırladır.
Beləliklə, çağa sadəcə "körpə uşaq" deyil, ana-uşaq münasibətlərinin, qayğısızlığın, sözsüz məhəbbətin və gələcəyə ümidin simvoludur. Bu sözün fonetikası belə körpənin incə, nazik səsini və müdafiəsizliyini xatırladır.