Çala: Azərbaycan dilinin zəngin leksikasında "çala" sözü sadəcə "çökək yer" və ya "çuxur yer" kimi tərif edilməkdən daha çox məna çalarına malikdir. "Çökəklik" ifadəsi ümumi mənasını əks etdirir, lakin "çala"nın xarakterik xüsusiyyətlərini tam əhatə etmir. Bu söz, qısa və dərin olmayan, adətən təbii yaranmış, ətrafından nisbətən yüksək olan torpaq sahəsini, bir növ təbii çuxuru ifadə edir. Bəzən su ilə dolmuş, bəzən isə quru ola bilər. "Çala"nın mənası ərazinin coğrafi xüsusiyyətlərindən və istifadəsindən asılı olaraq dəyişə bilər. Məsələn, kənd təsərrüfatında suvarma üçün istifadə olunan kiçik bir çökəklik də "çala" adlandırıla bilər.
Sözün emosional yükü də var. "Çala" sözü, "çuxur" və "çökəklik" sözlərinə nisbətən daha yumşaq və poetik bir tona malikdir. Misal olaraq, Tofiq Şəmsi oğlu Simurqun əsərindən gətirilən sitatda ("Baxın, o çalada … pambıq adam boyundan yuxarıdır.") "çala" sözü təsvir olunan mənzərəyə məkanın təbii xüsusiyyətlərini vurğulayan incə bir detal əlavə edir. Bu frazada "çala" sadəcə bir çuxur deyil, həm də ətraf mühitlə qarşılıqlı əlaqədə olan, bir hadisənin məkanı olan təbii bir element kimi təqdim olunur.
Ümumiyyətlə, "çala" sözünün mənasını tam anlamaq üçün onun kontekstə bağlı olaraq istifadəsinə diqqət yetirmək lazımdır. Sözün əsas mənası ilə yanaşı, həm də onun ifadə etdiyi hissiyyatları və ədəbi təsiri nəzərə almaq vacibdir. Bu baxımdan, "çala" sözü, Azərbaycan dilinin ifadə imkanlarını zənginləşdirən təsvirli və obrazlı bir leksik vahiddir.