Çala-çökək: Hamar olmayan, çala-çuxurlu, oyuq-boyuq bir səthə malik ərazi və ya yer. Bu ifadə, yer səthinin bərabərsizliyini, yəni bir çox kiçik çuxur, çala və qabarma-çökmələrin mövcudluğunu vurğulayır. Sözün təsviri xarakteri onun yaranma tarixini də göstərir; əyani şəkildə, gözlə görünən çuxur və qabarıqlıqları təsvir edir.
Çala-çökək yerlərin xarakterik xüsusiyyətləri arasında suyun toplanması, nəqliyyat vasitələrinin hərəkətinin çətinləşməsi, torpaq sürüşməsi riskinin artması və bəzən də əkinçiliyin məhdudlaşması göstərilə bilər. Bu səbəbdən, çala-çökək ərazilərin hamarlanması, yolların salınması və infrastrukturun inkişafı həmişə mühüm və çətin bir proses olub.
Tarixən, çala-çökək ərazilər insan məskunlaşması üçün əlverişsiz hesab edilib. Ancaq müasir texnologiyaların inkişafı ilə, bu ərazilərin istifadəsinə imkan verən yeni üsullar tətbiq edilməkdədir. Məsələn, müəyyən tikinti texnologiyaları və landşaft dizaynı üsulları ilə çala-çökək relyefin dekorativ element kimi istifadəsi mümkün olur.
Sözün məcazi mənasında, "çala-çökək" ifadəsi bəzən bir işin və ya sistemin qeyri-kafi təşkili, dəqiqsizliyi və ya qüsurlarının olması üçün də işlədilir. Məlumatların və ya biliklərin natamamlığı, qarışıqlığı da "çala-çökək" kimi təsvir oluna bilər. Məsələn: "Onun bilikləri çala-çökək idi".