Çəlik sözü Azərbaycan dilində əsasən "dəyənək, əl ağacı, əsa" mənalarında işlənən bir sözdür. Qocaman ağac budaqlarından hazırlanan, ya da xüsusi olaraq düzəldilmiş, insanın gəzməsində, dayanmaqda köməkçi olan bir alətdir. Kökləri qədim zamanlara gedən çəlik, əsrlər boyu yaşlıların, əlil insanların və ya uzun səyahətlərə çıxanların ayrılmaz yoldaşı olub.
Sözün etimologiyası haqqında dəqiq məlumat olsa da, türkiyə dillərindəki oxşar sözlərlə əlaqəli ola bilər. Bu söz sadəcə bir əşyanı ifadə etməklə yanaşı, həm də köməksizliyə, qocalığa, zəifliyə işarə edə bilər. Məsələn, "çəliyinə söykənərək getdi" ifadəsi, bir insanın yaşından və ya xəstəliyindən dolayı köməyə ehtiyacını göstərir.
Ədəbiyyatda isə çəlik daha simvolik bir məna da kəsb edir. Yuxarıda verilən misallarda olduğu kimi, çəlik müəllimlə, müdrikliklə, hətta hökmranlıqla əlaqələndirilə bilər. Müəllimin çəliyini əlinə alması, onun qarşıya qoyduğu məqsədə istiqamətli, səbirli və qətiyyətli bir şəkildə irəliləməsinə işarədir. Çəliyin yerə dəyərək addımlama, ağır, təntənəli, ehtiyatlı hərəkəti bildirə bilər.
Beləliklə, çəlik sadə bir əşya olmaqdan çıxaraq, mədəni və ədəbi kontekstə görə fərqli mənalar kəsb edən zəngin bir sözdür. Onun istifadəsi həm konkret, həm də məcazi mənalarda dilə rəngarənglik qatar.