Çəllək – su, süd, şərab və digər mayeləri saxlamaq və daşımaq üçün nəzərdə tutulmuş, adətən taxtadan hazırlanmış, yastı dibli, geniş ortalı və ətrafına çənbər çəkilmiş bir qabdır. Çəlləyin formasının məhz belə olması təsadüfi deyil. Yastı dibi sabitlik təmin edir, geniş ortası isə daha çox maye tutmaq imkanı verir. Çənbərlər isə taxta lövhələri bir-birinə möhkəm birləşdirir və qabın dağılmasının qarşısını alır.
Tarix boyu çəllək müxtəlif materiallardan hazırlanmışdır. Ənənəvi olaraq taxtadan hazırlanmasına baxmayaraq, müasir dövrdə metal (dəmir, alüminium), plastik və hətta betondan da çəllək istehsalı mövcuddur. Materialdan asılı olaraq çəlləklərin ölçüləri, davamlılığı və istifadə sahələri fərqlənir. Məsələn, kiçik taxta çəlləklər əsasən ev təsərrüfatlarında istifadə olunurken, daha böyük metal çəlləklər sənaye məqsədləri üçün nəzərdə tutula bilər.
Çəlləyin mədəniyyətimizdə özünəməxsus yeri var. O, sadəcə bir qab deyil, həm də kənd həyatının, əməyin və ənənəvi həyat tərzinin simvoludur. Xalq ədəbiyyatında, nağıllarda və atalar sözlərində çəllək tez-tez rast gəlinən bir obrazdır. Onun vasitəsilə insan həyatının müxtəlif məqamlarını, sevincini, kədərini əks etdirən rəmzi mənalar ifadə olunur.
Ümumilikdə, çəllək öz sadəliyi və praktikliyi ilə seçilən, həm də tarixi və mədəni irsimizin ayrılmaz bir hissəsi olan əşyadır. Onun müxtəlif formaları, ölçüləri və materialları onun çoxşaxəli istifadəsinə və uzun ömürlü olmasına imkan verir.