Çəp sözü fars mənşəli olub, əsasən gözlərin vəziyyətini təsvir etmək üçün işlənir. Lüğətlərdə sadəcə "bəbəkləri eyni istiqamətə baxmayan (göz haqqında)" şəklində izah olunsa da, mənanın daha geniş və dəqiq şəkildə izah edilməsi vacibdir. Çünki "çəp göz" deyəndə sadəcə bəbəklərin bir-birinə paralel olmamasının kənarda qalan bir detalı deyil, daha mürəkkəb bir estetik və ya hətta patoloji hal ifadə olunur.
Çəp göz, göz bəbəklərinin bir-birinə tam paralel olmaması ilə səciyyələnən bir vəziyyətdir. Bu, göz əzələlərinin qeyri-simmetrik işləməsindən və ya digər görmə qüsurlarından qaynaqlana bilər. Bəzi hallarda bu, yalnız estetik bir problem olarkən, digər hallarda strabizm (şaşılıq) kimi ciddi bir görmə problemi əlaməti ola bilər. Ona görə də "çəp göz" ifadəsi tamamilə fərqli kontekstlərdə və fərqli dərəcələrdə ifadə oluna bilər. Sadəcə bir az meyilli göz olaraq qəbul edilə bildiyi kimi, ciddi bir tibbi müdaxilə tələb edən bir problem də ola bilər.
Ədəbiyyatda "çəp göz" ifadəsi tez-tez şübhə, hiyləgərlik, məkr, yaxud da bir az qəddarlıq ifadə etmək üçün metaforik olaraq işlədilir. Fərəc bəyin misalında olduğu kimi, "çəp gözünü qıyır" ifadəsi şəxsin gizli niyyətlərini, məkrli planlarını və ya şübhəli baxışlarını təsvir edir. Belə hallarda, fiziki qüsurdan daha çox, şəxsin daxili dünyasının və niyyətlərinin təsviri üçün vasitə kimi istifadə olunur.
Yekun olaraq, "çəp" sözü sadəcə "eyni istiqamətə baxmayan göz" mənasından daha geniş bir kontekstdə - həm tibbi, həm də ədəbi mənada - anlaşılmalıdır. Onun işlənmə sahəsi və məna çalarları kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilər.