Çiləgən, Azərbaycan memarlığının və inşaatının xarakterik elementlərindən biri olaraq, əsasən suvağın düzgün quruması və çatlamamasının təmin edilməsi üçün istifadə olunan nazik və ensiz taxta parçasıdır. Bu taxta parçası, divarın və ya tavanın suvaqla örtülməsindən əvvəl, əsas səthə (məsələn, kərpic divarına) paralel şəkildə yerləşdirilir və suvağın ağırlığı altında əyilməsinin qarşısını alır. Beləliklə, çiləgən, suvağın bərabər qalınlıqda yayılmasına və hətta qurumasına kömək edir. Suvağın çatlaması və ya qopmasının qarşısını alan çiləgən, eyni zamanda, həmin səthin havalanmasını da təmin edir.
Çiləgənin istifadəsi sadəcə praktik bir məsələ deyil, həm də estetik bir əhəmiyyətə malikdir. Çünki düzgün çəkilmiş suvaq, binanın görünüşünə və ümumi estetikasına müsbət təsir edir. Çiləgənin ölçüləri və yerləşdirilməsi suvağın növü və səthin xüsusiyyətlərindən asılı olaraq dəyişir. Həm də inşaat ustalarının təcrübəsindən və ənənələrindən doğan incə nüansları ehtiva edir.
Tarixi memarlıq nümunələrində çiləgənlərin izlərinə rast gəlmək mümkündür. Bu, çiləgənin uzun illərdir ki, Azərbaycan inşaatında istifadə olunan və sənətkarlıq bacarığını tələb edən bir üsul olduğunu göstərir. Müasir inşaatda da hələ də istifadə olunsa da, bəzi müasir materialların tətbiqi ilə onun əhəmiyyəti bir qədər azalsa da, ənənəvi inşaat üsullarına bağlı olan ustalar tərəfindən hələ də qiymətləndirilir və tətbiq edilir.
Beləliklə, çiləgən, sadə görünüşünə baxmayaraq, Azərbaycan inşaatının zəngin tarixinin və sənətkarlığının bir parçası olaraq, suvağın keyfiyyətinin və binanın davamlılığının təmin olunmasında mühüm rol oynayan bir elementdir.