Çilsifət: Azərbaycan dilinin zəngin leksikasında "çilsifət" sözü, əsasən, üzü çillərlə bəzədilmiş, çilləri olan şəxs üçün işlədilir. Lüğətlərdəki qısa izah "üzündə çil olan; üzü çil-çil" olsa da, bu sözün daha geniş bir kontekstdə, həm də metaforik mənada işlənə biləcəyini qeyd etmək vacibdir. Sadəcə "çil"lərin varlığı deyil, onların yaratdığı ümumi təsir – üzə bəxş etdiyi xüsusi bir görünüş, rəngarənglik, hətta bəzən şirnilik və cazibə də nəzərdə tutula bilər.
Çilsifət insanı təsvir edərkən, sözün fonetikası belə müəyyən bir duyğu, yüngüllük, hətta bir az da uşaqlıq saflığı hissi yaradır. Bu səs birləşməsi, "çil" sözünün təkrarı ilə birlikdə, üzün cəlbedici görünüşünü daha da vurğulayır. "Çil-çil" təkrarı çillərin sıxlığını, yayılmasını göstərməklə yanaşı, poetik bir təsir də bağışlayır.
Misal olaraq verilən "Çilsifət tibb bacısı elə … güldü ki, dəhlizə səs saldı" cümləsində, "çilsifət" sözü yalnız fiziki təsvir deyil, həm də tibb bacısının şən, canlı, müsbət xarakterini, gücünü ifadə edən bir vasitə kimi işlənir. Çillərin varlığı onun görünüşünün bir xüsusiyyəti olaraq, ümumi təəssürata müsbət bir töhfə verir. Beləliklə, "çilsifət" sözünün sadəcə bir təsviri deyil, həm də şəxsiyyətin müəyyən keyfiyyətlərini əks etdirən poetik bir vasitə olduğunu demək olar.
Nəticədə, "çilsifət" sözü Azərbaycan dilində yalnız bir leksik vahid deyil, həm də üzün görünüşünü təsvir etməklə yanaşı, bəzi hallarda, şəxsiyyətin müsbət keyfiyyətlərini də əks etdirən incə bir ifadə vasitəsidir.