Çiriş (Lilium cinsinə aid olan bəzi növlər), zanbaqkimilər fəsiləsinə (Liliaceae) mənsub olan, əsasən yabanı halda bitən, lakin bəzək və tərəvəz bitkisi kimi də istifadə olunan çoxillik ot bitkisidir. Azərbaycanın müxtəlif coğrafi bölgələrində, xüsusilə dağlıq və yarımsəhra ərazilərində geniş yayılmışdır. Bitkinin şirin və bir qədər acımtıraqlı dadı vardır.
Yerli əhali tərəfindən nəsildən-nəsilə ötürülən ənənəvi biliklərə əsasən, çirişin gənc zoğları və yumruları qidada istifadə olunur. Xüsusilə bahar aylarında yeni tumurcuqlar yığılır və müxtəlif yeməklərin hazırlanmasında, məsələn, xörəklərdə, salatlarda və ya qaynadılmış halda tərəvəz kimi istifadə edilir. Çirişin dadı, hazırlanma üsulundan asılı olaraq, ispanağa bənzəyir və xüsusi bir ətirə malikdir.
Botanik baxımdan, çirişin müxtəlif növləri vardır və hər birinin özünəməxsus morfoloji xüsusiyyətləri mövcuddur. Çiçəklərinin rəngi, boyu və formasında müxtəliflik müşahidə olunur. Elmi tədqiqatlar çirişin tərkibində müxtəlif faydalı maddələrin, o cümlədən vitaminlərin və mineral duzların olduğunu göstərir. Ancaq çirişin terapevtik xüsusiyyətləri haqqında məlumatlar daha ətraflı tədqiqatlar tələb edir.
Ümumilikdə, çiriş Azərbaycanın biomüxtəlifliyinin və qida mədəniyyətinin mühüm bir hissəsini təmsil edir. Həm təbii ehtiyat kimi, həm də qida mənbəyi kimi əhəmiyyəti nəzərə alınaraq, onun qorunması və davamlı istifadəsi üçün tədbirlərin görülməsi zəruridir.