Çocuqluq sözü Azərbaycan dilində uşaqlıq dövrünü, yəni insan həyatının erkən, yetkinlik yaşına çatmamış mərhələsini ifadə edir. Bu mərhələ fiziki, əqli və emosional inkişafın sürətlə baş verdiyi, şəxsiyyətin formalaşması üçün əsas təməlin qoyulduğu bir dövrdür. Çocuqluq həm də təcrübəsizliyi, sadəlövhlüyü, oynaqlığı, təbii təravəti və saf duyğuları özündə əks etdirir.
Lüğətlərdə sadəcə "uşaqlıq" kimi izah olunsa da, "çocuqluq" sözü daha çox şəxsiyyətin formalaşma prosesinin xüsusiyyətlərini, bu prosesdəki təbii və təsadüfi amillərin təsirini vurğulayır. "Uşaqlıq" daha çox bioloji və xronoloji bir məsələni ifadə edərkən, "çocuqluq" həmin dövrdə yaşanmış təcrübələrin, xatirələrin, əhval-ruhiyyələrin ümumi toplusunu və onların insanın sonrakı həyatına təsirini əhatə edir.
Misal olaraq verilən "Sitarənin zahir və batinində çocuqluq əsərləri məhv olub gedirdi" cümləsində "çocuqluq əsərləri" ifadəsi Sitarənin uşaqlıq dövrü ilə bağlı xatirələrinin, təəssüratlarının və hətta fiziki izlərinin tez bir zamanda itirilməsini ifadə edir. Bu, sadəcə yaşın artması nəticəsində deyil, həm də həyat təcrübələrinin, yeni hadissələrin köhnə xatirələri kölgədə buraxması mənasını da daşıyır. "Çəmənzəminli" və "qaraüzlü həbəşə çocuqluq dastanını" ifadələri isə uşaqlıqla bağlı xatirələrin müxtəlif şəkillərdə özünü göstərməsini və həyatın müxtəlif aspektləri ilə əlaqəsini göstərir.
Beləliklə, "çocuqluq" sözü sadə bir sinonim deyil, uşaqlıq dövrünün zəngin məzmununu daha dərin və bədii şəkildə ifadə edən bir leksik vahiddir.