Çörəkyapan sifəti, əsasən, peşə və ya fəaliyyət göstərən şəxsi ifadə edir. Yəni bu söz, çörək bişirməklə məşğul olan, bunu peşə olaraq qəbul edən və ya müəyyən bir müddət ərzində bu işlə məşğul olan şəxsi təsvir edir. Sadəcə çörək bişirən deyil, bu işə həsr olunmuş, onu bacarıqla və ya mütəmadi olaraq yerinə yetirən kəsə aiddir.
Sözün kökü olan "çörək" və "yapmaq" fellərinin birləşməsindən əmələ gəlmiş "çörəkyapan" sözü, "çörəkbişirən" və "çörəkçi" sinonimləri ilə eyni mənaya gəlsə də, onlardan bəzi incə fərqlərlə seçilir. "Çörəkçi" daha çox peşəkarlığı vurğulayır, bir iş yeri, dükan və ya müəssisə sahibi olduğunu ifadə edə bilər. "Çörəkbişirən" isə daha ümumi bir ifadə olub, həm professional, həm də evdə çörək bişirəni əhatə edə bilər. "Çörəkyapan" isə bu ikisinin arasında yer alaraq, daha çox fəaliyyətə yönəlmiş, peşəkarlıq səviyyəsindən asılı olmayaraq, çörək bişirmə prosesinə diqqət çəkən bir ifadədir.
Ədəbiyyatda istifadəsinə nəzər salsaq, misal olaraq verilən "Arvadlardan biri çörəkyapandı" cümləsində, sözün sadəliyi və həyat gerçəkliyinə uyğunluğu ön plana keçir. Bu, həm də həmin qadının həyatının bir hissəsinin çörək bişirməklə bağlı olduğunu göstərir. Beləliklə, "çörəkyapan" sözü sadəcə bir peşə adı deyil, həm də həmin şəxsin həyat tərzini, gündəlik fəaliyyətini ifadə edən bir söz olaraq qəbul edilə bilər.
Ümumiyyətlə, "çörəkyapan" sözü Azərbaycan dilinin zənginliyini göstərən, həyatın əsas tələbatlarını özündə əks etdirən və bir çox sinonimlərlə əvəz oluna bilən, lakin özünəməxsus incəlikləri olan bir söz kimi diqqəti cəlb edir.