Dabanbasa sözü Azərbaycan dilində əsasən danışıq dilində işlənən, "səs-küy salmaq, qışqırıq-bağırtı etmək, dava-dalaş salmaq" mənalarını ifadə edən bir sözdür. Lüğətlərdə sadəcə "dabanbasma" kimi göstərilməsinə baxmayaraq, mənası daha çox qəfil, kəskin, və tez-tez səs-küylü hərəkətləri əhatə edir.
Misal olaraq, A. Şaiqin sitat gətirdiyi "Sənəm, səsəmi gəldin? Dabanbasamı gəldin?" ifadəsində olduğu kimi, sözün məqsədi, sadəcə bir səsin gəlməsini deyil, həmin səsin yaratdığı qəfil və qarışıq əhval-ruhiyyəni, ehtimal ki, dava-dalaş, qarışıqlıq və ya bir növ narazılığın ifadəsini vurğulamaqdır. Yəni, səsin mahiyyətinə diqqət yönəldilir, ancaq həmin səsin "dabanbasa" olması ilə ifadə olunan qarışıqlıq, səs-küy və ya üzüncəliyin əlavə edilən bir əhval-ruhiyyə elementi kimi təqdim olunur.
Dabanbasa sözünün etimologiyası haqqında dəqiq məlumat yoxdur, ancaq "daban" və "basa" kimi iki hissədən təşkil olunmuş ola bilər. "Daban" sözü ayağın arxa hissəsini bildirir, "basa" isə "vurmaq, çırpmaq" mənalarını verir. Bu baxımdan, sözün obrazlı bir məna daşıdığı, səsin güclü və qəfil bir təsirə bənzədilməsi ehtimalı yüksəkdir. Sanki, ayağın dabanı ilə yerə vurmaq kimi güclü və qəfil bir səsin təsiri ifadə edilir.
Ümumiyyətlə, "dabanbasa" sözü, Azərbaycan dilinin zənginliyinə və ifadə qabiliyyətinə əyani bir nümunədir. Sadə görünüşünə baxmayaraq, söz həm konkret, həm də obrazlı bir məna daşıyır və dialoq və nəsr əsərlərinə xüsusi bir əhval-ruhiyyə qatır.