Dad-fəğan sözü Azərbaycan dilində, əsasən şifahi nitqdə işlənən ifadədir və "dad-fəryad" sözünün sinonimi kimi qəbul edilir. Lüğətlərdə qısa və sadə şəkildə izah olunsa da, bu ifadənin daha zəngin bir məna dünyası vardır.
Dad-fəğan, həddindən artıq kədər, qəm-qüssə, dərin əzab-əziyyət və ümidsizliyin ifadəsidir. Sadəcə fəryad etməkdən daha çox, içdən gələn, sarsıdıcı bir ağlama və iniltiməni, hətta bədəni sarsıdan bir ağrı və dəhşəti təsvir edir. Sözün kökünə nəzər salsaq, "dad" kəlməsi burada "dərindən", "tam olaraq" mənasında işlənərək fəryadın şiddətini və dərinliyini vurğulayır. Beləliklə, dad-fəğan, səssiz bir ağlamanın, içdən sızan bir acının ifadəsidir.
Bu ifadənin "fəryad" komponentindən fərqli olaraq, daha çox özündə qapalı, içə dönük bir acını əks etdirdiyini söyləmək olar. Fəryad daha çox səs-küylü, açıq bir ifadə ikən, dad-fəğan daha çox gizli, daxili bir əzabı ifadə edir. İfadə, insanın iç dünyasının dərinliklərindən qaynaqlanan bir ağrı və ümidsizliyi təsvir edir və bu mənada daha emosional və təsirli bir söz seçimi hesab oluna bilər.
Nəticə olaraq, dad-fəğan, sadəcə "dad-fəryad"ın sinonimi olmaqdan kənara çıxaraq, dərin, içdən gələn, sarsıdıcı bir kədər və əzabı təsvir edən, emosional cəhətdən zəngin bir ifadədir. Bu ifadənin ədəbi əsərlərdə istifadə edilməsi əsərin emosional təsirini gücləndirə bilər.