Dağbasar sözü coğrafi mövqe və həyat tərzi ilə bağlı iki əsas mənaya malikdir. Birincisi, topoqrafik mənasıdır: dağların ətəyində, yamaclarında, daha dəqiq desək, dağın aşağı hissələrində yerləşən ərazi. Bu, sadəcə "dağətəyi" ifadəsindən daha geniş bir məfhumdur, çünki dağın yamaclarının müxtəlif hündürlük və meyilliklərini əhatə edir. Dağ ətəklərindəki bu zona, həm düzənliklərin, həm də dağların xüsusiyyətlərini özündə birləşdirir; bu mənada, "dağ həndəvəri" ifadəsi də bu ərazinin coğrafi xüsusiyyətlərini qismən əks etdirir.
İkincisi, sosioloji mənasıdır: dağbasar ərazidə yaşayan insanların ümumiləşdirilmiş adı. Bu, sadəcə "Dağbasarda yaşayanlar" ifadəsindən daha çox məlumat verir. Belə ki, dağbasarda yaşayanlar, dağlıq ərazilərin mədəniyyətinə, həyat tərzinə və iqtisadi fəaliyyətlərinə uyğunlaşmış bir toplumdur. Onların həyat tərzləri, ənənələri, peşələri (maldarlıq, əkinçilik, sənətkarlıq və s.) dağ ətəklərinin coğrafi və iqlim şərtlərinə bağlıdır. Bu, onların müstəqil bir sosial qrup kimi formalaşmasına səbəb olmuşdur.
Üçüncüsü, dağbasarla bağlı iqlim və hava şəraiti ilə əlaqədar mənalara toxunmaq olar. "Dağbasar havası" ifadəsi, dağın ətəyindəki xüsusi mikroiqlim şəraitini əks etdirir. Bu hava şəraiti, həm dağların, həm də düzənliklərin təsirinə məruz qalır. Bu səbəbdən, dağbasar havası, həm yüksəklikdən, həm də coğrafi mövqeydən asılı olaraq, mülayim və ya sərt, quru və ya nəm ola bilər. Beləliklə, "dağbasar havası" ifadəsi, sadəcə hava deyil, ərazinin coğrafi xüsusiyyətlərindən qaynaqlanan spesifik bir iqlim rejimini bildirir.