Dağsaqqızı (lat. Ficus carica) – əslində, sadəcə "dağlarda bitən kauçuklu bitki" ifadəsindən daha çox şey ifadə edən bir termindir. Azərbaycan dilində geniş yayılmış bu ad, Moraceae fəsiləsinə aid, dadlı və şirəli meyvələri ilə tanınan bir bitki növünü ifadə edir. "Saqqız" sözü ilə əlaqədar olaraq, bitkinin südvari şirəsinin, əvvəllər saqqız kimi istifadə edilməsi ilə əlaqəlidir. Ancaq bu, bitkinin əsas istifadə sahəsi deyil.
Dağsaqqızının əsasən isti və mülayim iqlim zonalarında, xüsusilə də dağlıq ərazilərdə yetişməsi, adının da mənşəyini izah edir. Yabanı halda rast gəlinən növləri ilə yanaşı, müxtəlif sortları da becərilir. Meyvələrinin rəngi və ölçüsü çeşidə görə dəyişsə də, ümumilikdə şirin və ətirli olur. Tərəvəz kimi təzə yeyilməklə yanaşı, müxtəlif şirniyyatların, mürəbbələrin, kompotların və digər qida məhsullarının hazırlanmasında da geniş istifadə olunur.
Bitkinin tarixi də maraqlıdır. Arxeoloji qazıntılar göstərir ki, dağsaqqızı min illərdir ki, insan tərəfindən becərilir və qida mənbəyi kimi istifadə olunur. Qədim Yunanıstanda və Roma İmperiyasında dağsaqqızının əhəmiyyəti xüsusilə böyük idi. Müxtəlif mədəniyyətlərdə, o cümlədən Azərbaycan mədəniyyətində, dağsaqqızı müqəddəs bir bitki kimi də qəbul edilir və onunla bağlı müxtəlif inanclar və əfsanələr mövcuddur. Belə ki, bəzi mədəniyyətlərdə onun bərəkət və bolluq rəmzi olduğu güman edilir.
Ümumiləşdirərək demək olar ki, Dağsaqqızı sadəcə bir bitki deyil, zəngin tarixi, müxtəlif istifadə sahələri və mədəni əhəmiyyəti olan bir bitkidir. Onun Azərbaycan mətbəxindəki yeri və əhali arasında məşhurluğu, bu bitkinin əhəmiyyətini daha da artırır.